عبدالله سرحدی، دشمن مردم تشیع در لباس دوست

عبدالله سرحدی، یکی از چهره‌های کلیدی طالبان در بامیان، امروز در تلاش است تا خود را به‌عنوان یک چهره نزدیک به شیعیان معرفی کند، اما واقعیت چیز دیگری است. این چهره افراطی، که در محافل رسمی از وحدت و همزیستی سخن می‌گوید، در خلوت، نه‌تنها به باورهای مردم تشیع حمله می‌کند، بلکه آنان را به‌طور علنی تکفیر کرده و برای محدود ساختن آزادی‌های دینی آنان از هیچ تلاشی دریغ نمی‌کند.
 
نفاق در گفتار و کردار
عبدالله سرحدی در حالی تلاش دارد به‌عنوان یک مقام "بی‌طرف" و نزدیک به مردم تشیع معرفی شود که در سخنرانی‌های خود در مساجد، آشکارا باورهای این مردم را کفر خوانده است. او در ایام محرم سال گذشته، سینه‌زنی و عزاداری را "خرافه" دانست و مدعی شد که قرآنِ تشیّع ۴۰ جزء دارد و مردم تشیع نماز نمی‌خوانند! او همچنین اعلام کرده بود که باورهای شیعیان باید اصلاح شود و در مجالس دینی، علاوه بر خلفای راشدین باید از معاویه تجلیل به عمل آید.
 
سیاست تحقیر و سرکوب مذهبی
منابع از بامیان می‌گویند: او اخیراً در شب‌های قدر از مساجد بامیان بازدید کرده و از علما و ملا امامان خواسته است که علاوه بر خلفا از بنی‌امیه نیز به نیکی یاد کنند. وی با هشدار به علما، آنان را وادار به ترویج یک روایت تحریف‌شده از تاریخ اسلام می‌کند که با باورهای شیعیان کاملاً در تضاد است.
 
فساد و چپاول اموال مردم تشیع
سرحدی و برادرانش، محمدخان غازی و نظام‌الدین سرحدی، نه‌تنها در سرکوب عقاید مذهبی شیعیان نقش دارند، بلکه به چپاول اموال آنان نیز مشغول‌اند. این افراد، اموال و دارایی‌های مردم تشیع را "غنیمت جنگی" دانسته و خود را محق به تصاحب آن می‌دانند.

با این حال، برخی افراد در میان مردم تشیع، یا از سر ترس و یا از روی تملّق، در تلاش‌اند که عبدالله سرحدی را چهره‌ای حامی شیعیان نشان دهند. اما مردم نباید فریب این بازی‌های سیاسی را بخورند. او یک دشمن آشکار است که در لباس دوست ظاهر شده و هدفی جز تضعیف هویت مذهبی شیعیان ندارد. امروز بیش از هر زمان دیگر، هوشیاری و آگاهی در برابر چنین چهره‌های نفاق‌افکن، یک ضرورت تاریخی است.

شاهین علیزاده-بامیان