تبارشناسی صهیونیستی تروریست‌های سوری

بنیامین نتانیاهو؛ نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، «سقوط» بشار اسد در سوریه را «روزی تاریخی» برای خاورمیانه خواند و گفت «حلقه‌ مرکزی در محور شرارت ایران» قطع شده است.

 

او با حضور در ارتفاعات اشغالی جولان گفت: «این نتیجه مستقیم ضرباتی است که به ایران و حزب‌الله، حامیان اصلی اسد، وارد کرده‌ایم. این اقدام یک واکنش زنجیره‌ای در سراسر خاورمیانه به راه انداخت و به کسانی که در طلب رهایی از این رژیم سرکوبگر هستند، قدرت بخشیده است.»

 

او همچنین اعلام کرد که به ارتش رژیم صهیونیستی دستور داده منطقه حائل تحت نظارت سازمان ملل در بلندی‌های جولان را اشغال کند؛ چون توافق عدم درگیری با سوریه که در سال ۱۹۷۴ امضا شد، «فروپاشیده است».

 

همزمان با اشغال بخش‌هایی از خاک سوریه توسط ارتش رژیم صهیونیستی، هواپیماها و جت‌های جنگنده این رژیم نیز نقاط مختلف را در دمشق و سایر شهرهای این کشور آماج حملات مهیب هوایی قرار دادند که در نتیجه آن آتش سوزی‌های گسترده‌ای رخ داد. اسرائیل ادعا کرده که هدف از این حملات، نابودی انبارهای تسلیحات و زرادخانه های موشکی و سلاح‌های شیمیایی سوریه بوده است؛ اما ناظران می‌گویند که اقدامات تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی نشان می‌دهد که این رژیم نه تنها از به قدرت رسیدن تروریست‌های مورد حمایت خود در سوریه خوشحال است؛ بلکه سقوط حکومت بشار اسد و قدرت‌گیری تروریست‌های مورد حمایت خود را فرصتی برای گسترش دامنه اشغالگری و قدرت‌نمایی اش در خاورمیانه ارزیابی می‌کند.

 

این در حالی است که تجاوز مستقیم رژیم صهیونیستی به دنبال سقوط حکومت حکومت بشار اسد بر خاک سوریه و اشغال بخش‌هایی از قلمرو سرزمینی این کشور توسط اسرائیل هیچ واکنشی را از سوی تروریست‌های مسلط بر سوریه برنیانگیخته و رهبران و فرماندهان تروریست‌های تحریر الشام و «ارتش آزاد سوریه» که مورد حمایت ترکیه نیز هستند در قبال اقدامات اشغالگرانه اسرائیل عمداً سکوت کرده‌اند و این یکی دیگر از نشانه‌های وابستگی تروریست‌های حاکم بر سوریه به اسرائیل و همسویی آنان با اهداف این رژیم اشغالگر برای تبدیل کردن سوریه به لیبی دیگر می‌باشد.

 

البته پیوند تروریست‌های حاکم بر سوریه با رژیم صهیونیستی تازگی ندارد؛ بلکه آنها پیش از آنکه به قدرت برسند نیز از حمایت‌های گسترده رژیم تل‌آویو برخوردار بودند و اسرائیل با ارائه کمک‌های نظامی، تسلیحاتی، آموزشی و پزشکی به تروریست‌های سوری از آنان برای هدف قرار دادن نیروهای ارتش سوریه و متحدان آن از جمله حزب الله لبنان و شبه نظامیان مورد حمایت ایران استفاده می‌کرد.

 

در سخنان مورد اشاره بنیامین نتانیاهو؛ نخست وزیر رژیم صهیونیستی در بلندی‌های جولان پس از سقوط سوریه به کام تروریست‌های تکفیری نیز به طور ضمنی به این واقعیت اشاره شد که نسل کشی اسرائیل در غزه و جنگ فاجعه بار این رژیم با حزب‌الله لبنان در کنار بمباران‌های پیوسته اهداف نظامی در خاک سوریه در نهایت زمینه را برای پیروزی تروریست‌های متحد اسرائیل فراهم کرد و آنها تسلط امروز خود بر سرنوشت سوریه را مرهون حمایت‌های این رژیم جنایتکار هستند.

 

نکته قابل تامل این است که در سخنرانی احمد الشرع موسوم به ابومحمد الجولانی؛ فرمانده تروریست‌های تحریرالشام در مسجد اموی دمشق نیز هیچ اشاره‌ای به موضع تروریست‌های مسلط بر سوریه در قبال سرنوشت بلندی‌های جولان که تحت اشغال رژیم اسرائیل قرار دارد و جامعه بین‌المللی آن را به رسمیت نمی‌شناسد، تجاوزگری این رژیم در لبنان و کشتار و نسل کشی در غزه نشد و این به وضوح نشان می‌دهد که این تروریست‌ها تبار اسرائیلی دارند و از حمایت‌های مستقیم و غیرمستقیم رژیم صهیونیستی برخوردار هستند. این در حالی بود که احمد الشرع در همان سخنرانی به طور صریح مدعی شد که سوریه پیش از این به «جولانگاه امیال ایران» تبدیل شده بود و اکنون «آزاد» شده است. این همان چیزی بود که رژیم صهیونیستی انتظار داشت و بدون شک هدف مهم این رژیم از حمایت گسترده و همه جانبه از گروه‌های تروریستی متحد خود در سوریه نیز همین بود.

 

اگرچه مقام‌های ایرانی همچنان دلخوش به وعده‌های دروغین رژیم‌های عربی و ترکیه حامیان اصلی تروریست‌های مسلط بر سوریه هستند و در تلاش اند تا روابط سیاسی خود را با حکومت برآمده از سلطه تروریست‌ها و سقوط بشار اسد در دمشق را احیا کنند؛ اما تعرض تروریست‌ها به سفارتخانه ایران در دمشق و تخریب اموال اسناد، عکس‌ها و نمادهای موجود در این سفارتخانه هم نشان می‌دهد که خصومت و نفرت تروریست‌ها نسبت به جمهوری اسلامی تا چه اندازه عمیق است و بخشی از این خصومت‌ و نفرت ریشه در تبار اسرائیلی تروریست‌ها دارد.

 

به این ترتیب، سوریه عملاً به کام اسرائیل سقوط کرده و این واقعیت دردناکی است که کشورها و گروه‌های شکست خورده در این نبرد باید آن را بپذیرند و خود را برای مواجهه با واقعیت‌های تازه منطقه آشوب زده خاورمیانه آماده کنند؛ واقعیت‌هایی که هرگز انتظار نمی‌رود آینده‌ای صلح‌آمیز، دموکراتیک، عادلانه و متضمن منافع مشروع همه طرف‌ها را رقم بزند و یا دامنه پیامدهای فاجعه بار ناشی از بحران سوریه در خود سوریه محدود بماند.

 

محمدرضا امینی - جمهور