در یکی از واکنش‌های گسترده علیه قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، مایکل مک‌کال؛ رییس کمیته‌ روابط خارجی مجلس نمایندگان امریکا گفته جو بایدن با خروج از افغانستان به طالبان جسارت بخشید تا دهه‌ها پیشرفت در عرصه حقوق زنان را از بین ببرند.

 

مک‌کال افزوده که نباید میلیون‌ها زن و دختری که تحت ستم طالبان رنج می‌برند، فراموش شوند.

 

آقای مک‌کال گفت: «پس از وعده‌های میان‌خالی رییس‌ جمهور بایدن و معاون او کامالا هریس، برای کمک به زنان افغانستان، رژیم تروریستی طالبان حمله خود به زنان را یک گام فراتر برده و آنان را حتی از نشان دادن چشمان خود در انظار عمومی منع کرده است.»

 

مک‌کال از جامعه بین‌المللی خواست تا در موضع خود برای به رسمیت نشناختن طالبان قاطع بماند.

 

قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان، بازتاب گسترده‌ای در جامعه جهانی داشته، نهادها، سازمان‌ها، شخصیت‌ها، مقامات رسمی و فعالان زن به این قانون واکنش نشان دادند. در این میان اما واکنش دولت امریکا نسبت به این قانون تامل برانگیز است. امریکا حتی از محکومیت وضع این قانون اجتناب کرده و صرفاً درباره آن «ابراز نگرانی» کرده است. این نشان می‌دهد که موضع‌گیری‌های افرادی مانند مایک مک کال حتی اگر مصرف سیاسی و تبلیغاتی نداشته باشد تاثیری بر سیاست رسمی ایالات متحده در قبال زنان افغانستان، رژیم طالبان و قوانین ضد انسانی این رژیم ندارد.

 

مایکل مکال حتی از یادآوری مسئولیت دونالد ترامپ در به قدرت رساندن طالبان اجتناب کرده و بار اصلی این مسئولیت را بر دوش رقبای حزبی خود در حزب دموکرات قرار داده است. این نشان می‌دهد که موضع‌گیری او مصرف سیاسی، تبلیغاتی و انتخاباتی دارد و هیچ تاثیری بر نقش ایالات متحده در تبانی با طالبان علیه زنان افغانستان نخواهد داشت.

 

البته او درست می‌گوید که زنان افغانستان قربانی پیامدهای فاجعه بار خروج آشفته و غیرمسولانه نیروهای امریکایی از کشور می‌شوند؛ اما آگاهانه از این واقعیت چشم پوشی می‌کند که این خروج را برای نخستین بار دونالد ترامپ؛ رئیس جمهوری پیشین امریکا استارت زد و جو بایدن آن را عملیاتی کرد.

 

اگرچه حتی اگر امریکا قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان را محکوم کند نیز تاثیری در نتیجه نخواهد داشت. طالبان عزم خود را جزم کرده اند تا به سرعت به نسخه واقعی خود بازگردند به عنوان یک رژیم ضد زن، ضد انسان، انحصارطلب، تمامیت خواه، دگم‌اندیش، ایدئولوژیک و به شدت مخالف حقوق اولیه انسانی.

 

اما تمام کسانی که تاکنون اجرایی شدن قانون ضد انسانی امر به معروف و نهی از منکر طالبان را محکوم کرده و یا نسبت به آن واکنش نشان داده‌اند باید بخشی از این محکومیت و واکنش را متوجه ایالات متحده امریکا کنند؛ کشوری که طالبان را به قدرت رساند، کشوری که زنان افغانستان را به حال خود واگذاشت، کشوری که قربانی‌های بزرگ مردم افغانستان برای دستیابی به آزادی انسانی را نادیده گرفت، کشوری که به تعهدات مکتوب خود در قبال افغانستان عمل نکرد، کشوری که شعارهای بلند بالای خود در دفاع از حقوق بشر، آزادی و دموکراسی را قربانی یک معامله ننگین، شرم‌آور و استعماری با یک گروه بدنام تروریستی کرد، کشوری که نشان داد حقوق بشر تا چه اندازه در خدمت هژمون ایالات متحده قرار دارد و با توجه به تغییر منافع ایالات متحده می‌تواند به سادگی کنار گذاشته شود.

 

بنابراین، زنان افغانستان در کارزار فراگیر خود علیه قانون امر به معروف و نهی از منکر طالبان که حتی صدای آنان را جرم انگاری می‌کند، مجبور اند در این مقطع از تاریخ تنها عمل کنند و چشم به حمایت هیچ ابرقدرتی ندوزند. جهان ما به طرز غم انگیزی از ارزش‌های انسانی عدول کرده و شعارهای بزرگ خود را پشت سر گذاشته است.

 

به همین دلیل است که کارزار جاری باید به یک روند مبارزه تاریخ ساز توسط زنان افغانستان تبدیل شود؛ روندی که در آن زنان باید آماده دادن قربانی‌های بیشتر برای دستیابی به حقوق انسانی خود شوند.

 

بر بنیاد این معیار همه کسانی که تاکنون در واکنش‌های خود صرفاً به طالبان پرداخته و دستورات و فرامین رهبر این رژیم را محکوم کرده اند؛ اما از مسئولیت مستقیم جامعه جهانی، نهادهای حقوق بشری مورد حمایت غرب و دولت‌های غربی به ویژه ایالات متحده امریکا چشم پوشی می‌کنند بیش از هر کسی دیگری باید به صداقت و درستی راهی که در پیش گرفته‌اند شک کنند؛ زیرا این صداهای اعتراضی هرگز شنیده نخواهد شد مگر آنکه مسئولان اصلی ایجاد این وضعیت از جمله امریکا بدون توجه به اینکه کدام یک از جناح‌های مسلط بر سیاست ایالات متحده دستور نهایی خروج غیرمسولانه نیروهای امریکایی از کشور را صادر کرده است نیز هدف گرفته شوند: اول امریکا و شرکا بعد طالبان.

 

نرگس اعتماد - جمهور