طالبان سه سالگی بازگشت خود به قدرت را جشن گرفتند؛ جشنی که در سراسر افغانستان با ریخت و پاش‌های فراوان همراه بود. این در حالی است که ۲۳ میلیون نفر از جمعیت کشور همچنان از گرسنگی رنج می‌برند و برای گذراندن زندگی به کمک‌های خارجی نیاز دارند.

 

طالبان از سالگرد پیروزی خود به عنوان «روز فتح» یاد می‌کنند؛ روزی که آنها افغانستان را از امریکا تحویل گرفتند و نظام دست نشانده جمهوری با فرار اشرف غنی و خیانت ملی پشت پرده از هم فروپاشید.

 

اگرچه طالبان ادعا می‌کنند که در طول ۲۰ سال با امریکا و دولت دست نشانده آن در کابل جنگیدند؛ اما واقعیت این است که پیروزی آنها ناشی از جنگ نبود. آنها در نتیجه یک معامله استعماری به قدرت بازگشتند و این همان چیزی است که ادعای آنها مبنی بر «جهاد» برای «استقلال و آزادی» کشور و حاکمیت «نظام اسلامی» را زیر سوال می‌برد.

 

نمادهای مورد استفاده طالبان در روز برگزاری «جشن پیروزی» نیز قابل توجه بود و نشان از تناقض‌های آشکار و تضادهای جدی در ساختار قدرت این گروه داشت از سلاح‌های امریکایی تا بشکه‌های زرد انتحاری.

 

نیروهای امریکایی در حالی افغانستان را ترک کردند که به ارزش میلیاردها دالر سلاح را برای طالبان واگذاشتند این بخشی از نتیجه توافقاتی بود که در دوحه به دست آمده بود. طالبان این سلاح‌ها را با استفاده از قدرت نظامی و فشار جنگ به غنیمت نگرفتند؛ بلکه نیروهای امریکایی در چارچوب توافقنامه دوحه آنها را به طالبان واگذار کردند تا قدرت آینده این گروه را تضمین کند و بقای رژیم شان را افزایش دهد.

 

بنابراین نمایش تسلیحات امریکایی هرگز به معنای نمایش قدرت طالبان نیست و بی ‌توجه به اینکه رهبران این گروه چه استفاده تبلیغاتی از این تسلیحات می‌کنند واقعیت این است که استفاده از این تسلیحات در جشنی که از آن به عنوان «جشن استقلال» یاد می‌شود بیانگر وابستگی طالبان به امریکاست و اینکه «استقلال» ادعایی طالبان تا چه اندازه امریکایی و اهدایی ایالات متحده است.

 

از جانب دیگر، طالبان در حالی بر اساس ادعای دونالد ترامپ به ارزش ۸۵ میلیارد دالر تسلیحات امریکایی را تصاحب کردند که نیروهای امنیتی افغانستان در جنگ با طالبان همواره از کمبود تسلیحات شکایت داشتند؛ پس این سلاح‌ها از جانب امریکایی ها برای واگذاری به طالبان به افغانستان منتقل شده بود نه استفاده نیروهای امنیتی نظامی پیشین علیه طالبان.

 

فرماندهان نظامی و رهبران طالبان همواره ادعا کرده اند که آنها با استفاده از موترسایکل و کلاشینکف توانستند افغانستان را از سلطه و اشغال امریکا آزاد کنند این در حالی است که حتی کسی که در حوزه نظامی و نبردهای نامتقارن سررشته ای هم نداشته باشد هرگز باور نمی‌کند که با وجود این حجم انبوه از تسلیحات پیشرفته امریکایی در افغانستان، طالبان قادر به شکست نیروهای اشغالگر با استفاده از کلاشینکف و موترسیکل شده باشند؛ بنابراین آنچه طالبان به عنوان «جشن فتح» و استقلال از آن تجلیل می‌کنند مناسبتی استعماری است که به لطف امریکا رقم خورده است.

 

نکته دیگری که در رژه امروز طالبان خودنمایی می‌کرد استفاده دوباره از نماد تروریزم طالبانی یعنی بشکه‌های زرد انتحاری بود؛ بشکه‌هایی که برای مردم افغانستان در طول دو دهه گذشته یادآور مرگ و فاجعه و خونریزی و خشونت جنون آمیز و جنایت‌های هولناک بودند. 

 

طالبان اما امروز با افتخار بشکه‌های زرد را در رژه‌های نظامی و موزیم‌ها به نمایش می‌گذارند تا نشان دهند که همچنان گروهی تروریستی هستند که برای رسیدن به اهداف خود از هیچ گونه جنایت و کشتار و خونریزی دریغ نمی‌کنند.

 

این اقدام یک بار دیگر هویت واقعی طالبان را به عنوان یک گروه مخوف تروریستی مورد تایید قرار می‌دهد؛ که البته برای خود طالبان افتخار است؛ اما برای مردم افغانستان و ملت‌های منطقه زنگ هشدار.

 

نرگس اعتماد - جمهور