امروز سالمرگ ملامحمدعمر بود. او در سال 2013 به گفته طالبان، در پاکستان سِل گرفت و وفات کرد.
شش سال فوت او پنهان ماند. بعد که اعلام شد، علاوه بر طالبان، عده ای ملا و طالبان نکتایی دار در کابل برایش فاتحه گرفتند. فاتحه گیری آن ملاها و مأمورین بسیار مورد مذمت مردم قرار گرفت.
حالا که طالبان حاکم شده اند، سالمرگ ملاعمر را در تقویم رسمی شان گنجانده اند. خیلی جالب است که امروز چند تا آدم شیعه نیز در کنار طالبان و بسی فراتر از طالب ها در تجلیل و تکریم ملاعمر اعلامیه دادند.
اعلامیه ای از طرف یک کسی بنام سیدحسن فاضل زاده که فرزند بزرگ آیت الله فاضل می باشد، از آدرس "مجمع علما و متنفذین تشیع افغانستان" نوشته شده بود. در آن سفاهتنامه از ملاعمر بعنوان شخصیت پرافتخار، بزرگ و رهبر کاریزماتیک افغانستان یاد کرده بود. این سید بزرگوار ظاهرا معنای رهبر کاریزماتیک را نفهمیده؛ چیزی شنیده و آن را برای ملاعمر تراشیده است؛ چیزی که طالبان هم معنی آنرا نمی فهمند.
نویسنده این اعلامیه؛ سپس به خدمات و مواصفات ملاعمر افزوده بود؛ مواصفاتی مانند شخصیت "دلسوز ملی"، "مشعلی در تاریکی" "شعله فروزان از دل تاریکی ظهور کرد". "مجاهد بزرگ"، "خدامحور"، "حکیم ترین شخص را بعد خود برگزید" "دستان مبارک شان" و... و سپس ادعا کرده که ملاعمر برای تقریب مذاهب از آیت الله فاضل به قندهار دعوت کرد!
وی در پایان پیام خود این چنین نوشته است: "اگر مردم شریف افغانستان و مجاهدین عزیز این مرز و بوم می خواهد روح رهبر فقید را شاد و وفاداری خود را بر ایشان ثابت سازد باید با میراث او (امارت اسلامی) وفاداری نمایند و برای قوت، وحدت، وسعت و موفقیت امارت اسلامی تلاش نمایند."
همزمان با سیدحسن، خبرگزاری آوا نیز متن بلند بالایی تحت عنون: {"نگاهی به زندگینامه ملا محمدعمر مجاهد(رحمه الله)، بنیانگذار و رهبر فقید امارت اسلامی؛ "
عالمی وارسته، مجاهدی برجسته و زعیمی مدبر در قیام علیه فساد"} در مواصفات ملاعمر منتشر کرده است که خواندن آن، باعث رنجش انسانهای ستمدیده می شود.
من سخنی با همکاران رسانه ای مان در خبرگزاری صدای افغان ندارم. آنها مسیر بدی را انتخاب کرده اند که قطعاً پایان خوبی نخواهد داشت.
اما افرادی که از آدرس جامعه تشیع افغانستان برای رهبر طالبان ضجه می زنند و مویه می کنند و برای او توصیفات دروغ می تراشند؛ اشتباه بزرگی می کنند.
چطور ممکن است یک انسان تا این حد فراموشکار باشد که در زمان حیات و رهبری ملاعمر چه اتفاقات ناگوار و جنایات بزرگی در افغانستان رخ داد. چه کشتارهای وسیع که انجام شد و چه مشقت ها و ناگواری ها که بر مردم ما تحمیل شد.
فراموش نمی شود که وضعیت شیعیان در زمان ملاعمر چگونه بود! چه برخوردهایی با مردم ما می شد! طالبانِ ملاعمر چقدر از مردم هزاره را در مزار شریف قتل عام کرد؟ چقدر از مردم یکاولنگ را در زمستان 1379 قتل عام کرد؟ آیا فقط همین دو مورد، برای شناخت ملاعمر کافی نیست؟
چرا یک انسان باید تا این حد بی پروا و تحریفگر باشد؟ چطور می تواند به صورت مردم نگاه کند و بعد ادعای سیادت و روحانیت و شیعه بودن بکند؟
آیا همین آقا و آقایان؛ در زمان جمهوریت نیز چنین دیدگاهی راجع به ملاعمر و طالبان داشتند؟ اگر تا دیروز معتقد به حقانیت طالبان و کرامات ملاعمر بودند چرا ابراز نمی کردند؟ حالا چه اتفاقی افتاده که نظر اینها در مورد طالبان و ملاعمر عوض شده است؟ آیا طالبان و ملاعمر عوض شده اند یا اینها عوضی شده اند؟ یا زور، خیلی پر زور است؟ انسان باید تابع چه ارزش ها و ملاک هایی باشد؟ تابع زور؟ تابع پول؟ تابع قدرت؟ تابع منفعت؟ یا تابع وجدان و ایمان و راستی و درستی؟
چگونه ممکن است یک انسان با فهم و با دانش، اینگونه تغییر کند و تا این حد بچرخد؟ آیا ملاعمر واقعا مشعلی در تاریکی بود؟ مثل نور از دل تاریکی بیرون آمد و روشنی بخشید؟ یا با آمدن او تاریکی و ظلمت آمد؟ آیا ملاعمر حقیقتاً دلسوز ملت بود؟ اگر بود پس چرا این همه آدم کشت؟ چرا آن همه خانه و زمین را آتش زد؟ چرا آنقدر بر سر و صورت زنان و مردان شلاق زد؟
سیدحسن ادعا کرده که ملاعمر پدرش را برای تقریب مذاهب به قندهار دعوت کرده! آیا ملاعمر واقعا اهل تقریب بود؟ پس چرا این همه شیعه را کشت؟ چرا یک نفر شیعه در حکومتش منصبدار نشد؟ چرا جمعی از شیعه ها از ترس مأموران ملاعمر دست بسته نماز می خواندند؟ کدام تقریب؟
و بعد برای مردم افغانستان نسخه نوشته که مردم با وفاداری به میراث ملاعمر، روح آن فقید را شاد کنند و حکومت امارت اسلامی را قوت و وسعت ببخشند!
چگونه ممکن است یک انسان تا این حد سقوط کند؟ اگر می خواهید از حکومت موجود حمایت کنید، حق تان است، حمایت کنید! اگر می خواهید به طالبان خدمت کنید؛ خدمت کنید! اما لطفا با روح و روان مردم بازی نکنید! مردم را نادان فرض نکنید! تا این حد بی پروا دروغ نبافید و تحریف نکنید!
و بعد طالبان چگونه ممکن است اینها را که ادعای نمایندگی از جامعه تشیع افغانستان دارند را با این رفتار و این میزان از شخصیت و ظرفیت، به رسمیت بشناسند و اهمیت بدهند!
مردم ملاعمر را می شناسند؛ مردم طالبان را می بینند. مردم خودشان چشم دارند، عقل دارند، قدرت قضاوت دارند، تا این حد مردم را دست کم نگیرید!
سیدجواد حجت-
خبرگزاری جمهور