پدافند هوایی یا سیستم دافعه هوای ایران همانند سیستم موشکی ایران تا قبل از زدن اسرائیل، مجهول است. ایران در نقاط مختلف و حساس خود، حداقل هفت سیستم دفاع هوایی را تنظیم کرده است.

بعد از ضربه موشکی سخت ایران به اسرائیل که موجب شد قدرت اسرائیل زیرسئوال برود و قدرت جدیدی از ایران در جهان معرفی شود؛ رژیم صهیونیستی به شورای امنیت شکایت کرده و خواهان تشکیل نشست اضطراری این شورا شد. نشست شب گذشته شورای امنیت بدون نتیجه پایان یافت و این شورا حاضر نشد حمله ایران را محکوم کند.
در گام بعدی اسرائیل از امریکا و سایر همپیمانهای خود خواست تا در حمله مشترک برضد ایران به این رژیم بپیوندند. اما امریکا صراحتا اعلام کرد که در دفاع از اسرائیل در کنار آنها می ایستند اما در حمله بر ضد ایران مشارکت نمی کند.
عصر امروز اما مقامات اسرائیلی جلسه ای اضطراری برگزار کردند و ظاهرا آنطور که از خروجی این جلسه بیرون آمده، تصمیم گرفته اند ولو به تنهایی به ایران حمله کنند.

ظاهرا بخشی از کابینه افراط گرای اسرائیل بر نخست وزیر این رژِیم فشار آورده اند که باید به ایران حمله کنند.
نخست وزیر و وزرای اسرائیل نیز علاقه مفرط خود به حمله را نشان داده اند اما سخنان آنها جالب توجه است: وزیران صهیونیست می گویند ما به ایران حمله می کنیم اما کسی را نمی کشیم. نتانیاهو نیز امروز گفت: ما به ایران پاسخ خواهیم داد اما باید عاقلانه رفتار کنیم؛ آنها باید تحت فشار روانی باشند همانطور که ما را تحت استرس قرار دادند.
رسانه های اسرائیلی اما می گویند نیروی هوایی اسرائیل برای حمله به ایران آماده شده است. اغلب آگاهان غربی و مقامات اسرائیلی حمله اسرائیل را اجتناب ناپذیر می دانند.

به نظر می رسد فشار سنگینی از طرف جنگ طلبان بر دوش نتانیاهو و گالانت گذاشته شده است. اگر پاسخ بدهند؛ این پاسخ چگونه باشد و تبعات آن چه خواهد بود؟ اگر پاسخ ندهند اعتبارشان کاملا فرو می ریزد و در میان همسایگان عرب شان ابهتی که داشتند از دست می دهند. از طرفی هم به اذعان اغلب کارشناسان اسرائیلی، این رژیم به تنهایی توان حمله به ایران را ندارد و مهمتر این است که ساکنان یهودی اسرائیل با حمله این رژیم مخالف بوده و از حمله بعدی ایران به شدت هراس دارند.
لذا یکی از مهمترین احتمالات، همان چیزی است که در سخنان نتانیاهو نهفته است: بالانگه داشتن سطح تنش، با هدف ایجاد استرس در ایران!

ابزار تهاجمی اسرائیل به ایران چیست؟
اگر اسرائیل بخواهد حمله کند؛ غیر از جنگ سایبری و الکترونیک؛ از دو ابزار جنگی قوی بهره مند است: هواپیماهای جنگنده و پیشرفته و رادارگریز F35 در کنار برخی دیگر از جنگنده های امریکایی شامل F22  و... علاوه بر جنگنده ها اسرائیل یک نوع موشک بالستیک با برد 4800 کیلومتر در اختیار دارد. احتمالا این دو مورد تنها سرمایه های محدود اسرائیل برای تهاجم بر ایران خواهند بود.

اما برای موفقیت عملیاتی، اسرائیل باید حداقل از روی دو کشور بگذرد. یعنی حداقل باید از روی کشورهای اردن و عراق و یا اردن و سوریه و عراق و یا اردن و عربستان و عراق بگذرد تا به ایران برسد، بمباران کند و یکی از همین مسیرها را برگردد. این بدون ریسک نیست. ترکیه اجازه نمی دهد، عربستان خودش را بیطرف گرفته، لذا ممکن است اینها به دلیل ضعف پدافند هوایی از خاک سوریه و عراق بگذرند اما عبور از پدافند ایران احتمالا برای آنها مشکل است. ضمن اینکه کشور عربی اردن اگر اجازه عبور جنگنده های اسرائیلی از آسمان خودش را بدهد احتمالا توسط ایران مجازات خواهد شد زیرا این کشور در رهگیری پهپادها و موشک های ایرانی در کنار اسرائیل قرار گرفته بود.

وضعیت پدافندی ایران چگونه است؟
پدافند هوایی یا سیستم دافعه هوای ایران همانند سیستم موشکی ایران تا قبل از زدن اسرائیل، مجهول است. ایران در نقاط مختلف و حساس خود، حداقل هفت سیستم دفاع هوایی را تنظیم کرده است. مهمترین سیستم پدافندی ایران سامانه موشکی باور 373 است. همچنین سامانه 15 خرداد که توانایی شناسایی اهداف رادارگریز را دارد. سامانه های موشکی سوم خرداد، 9 دی، طبس و رعد نیز در کنار سامانه دفاعی اس 300 روسی از جمله سیستم های پدافندی ایران هستند که احتمالا عبور از اینها کار خیلی آسانی نخواهد بود. هرچند که این سامانه ها توانایی و تسلط سامانه های دافعه هوایی اسرائیل را ندارند اما حجم حملات اسرائیل نیز در مقیاس ایران نخواهد بود. حداقل هشت نوع موشک ایرانی که در این سیستم ها تعبیه شده اند که انتظار جنگنده های اسرائیل را می کشند. نمی توان در مورد کارآیی این موشک ها و سیستم های دفاعی و عملکرد جت های استرتژیک اسرائیل پیش داوری نمود ولی می توان گفت هرکدام شان چالش های خود را دارند. جنگنده F35 علاوه بر رادارگریزی، از سرعت فراصوت، قدرت مانور بالا، تنظیم ارتفاع پروازی در حالات مختلف و... می باشد.

اما مشکل این جنگنده ها در حمله به ایران این است که در حالت جنگی و مسلح به دو بمب 900 کیلویی و حداقل دو موشک ویرانگر، حداکثر میدان پروازی این نوع هواپیماها بین 833 تا 1000 کیلومتر است. یعنی این هواپیماها الزاما باید در مسیر پروازی سوختگیری کنند. این سوختگیری در فضای هرکشوری که صورت بگیرد به معنای همدستی آن کشور با اسرائیل محسوب می شود. در حالیکه اگر اهداف مورد نظر اسرائیل در اطراف تهران قرار گرفته باشند، این جنگنده ها الزاما باید 3200 کیلومتر را باید طی کنند تا به آشیانه خود بنشینند.

احتمالا آنها چاره ای ندارند مگر اینکه در پایگاههای نظامی امریکا در کشورهایی مانند قطر، ترکیه، عربستان، کویت، امارات و... بنشینند. در این صورت اقدام بعدی ایران در ابهام است.

آیا ایران پاسخ دوم را خواهد داد؟
اگر حمله اسرائیل صورت بگیرد؛ ایران قطعا پاسخ خواهد داد؛ مخصوصا حالا که تجربه بسیار خوبی را از عملیات قبلی خود به دست آورده و همچنین برخی سلاح های کاربردی و مهم خود را نیز استفاده نکرده است.

ایران اعلام کرده که هم سیستم پدافندی و دافعه و هم سامانه های موشکی برای حمله، در حالت آماده باش صددرصدی قرار گرفته اند. احتمالاً ایران برخلاف حمله قبلی، که ده روز تعلل کرد؛ پاسخ فوری خواهد داد. همچنین مقامات نظامی ایران از آماده کردن 10 هزار موشک برای انجام دومین حمله به اسرائیل خبر داده اند.

هرچند اسرائیل می گوید حمله را با هدف تلفات انجام نمی دهد اما احتمالا به یک یا چند مرکز نظامی یا زیربنایی ایران حمله خواهد کرد. اما در حمله و واکنش دوم ایران، جمهوری اسلامی احتمالا این بار مراکز و تأسیسات زیربنایی و مهم اسرائیل را هدف قرار خواهند داد که تبعات بسیار سخت و سنگین به این رژیم خواهد داشت و دروازه را برای بازی های بزرگتر خواهد گشود.

سید جواد حجت- خبرگزاری جمهور