نسل‌کشی در غزه؛ وجدان بیداری که در آتش سوخت

 

آتش‌نشانی شهر واشنگتن گزارش داده که افسران سرویس مخفی امریکا شعله‌های آتش را قبل از انتقال این مرد به شفاخانه که متحمل جراحات وخیم و خطرناک شده بود، خاموش کردند.

 

رسانه‌های امریکایی به نقل از یک سخنگوی نیروی هوایی این کشور گفته‌اند که این مرد ۲۵ ساله یک خلبان شاغل در این نیرو بوده است.

 

یک ویدیوی منتشر شده نشان می‌دهد این مرد هنگام سوختن فریاد می‌زند «فلسطین را آزاد کنید».

 

او پیش از اقدام به خودسوزی هم گفته بود که دیگر بخشی از نسل‌کشی نخواهد بود.

 

در ماه دسامبر هم یک معترض در مقابل کنسولگری رژیم اسراییل در ایالت جورجیا خود را به آتش کشید.

 

پولیس گفت که این معترض از تیل استفاده کرده بود و یک پرچم فلسطین در محل حادثه پیدا شد.

 

غول های رسانه ای غرب اما به نحو مزورانه ای از کنار این رویداد فجیع، به سادگی گذشتند و آن را بسیار معمولی و ساده برگزار کردند، این در حالی است که اگر شبیه همین اقدام در یکی از کشورهای اسلامی یا مخالف غرب صورت می گرفت، به سرعت تبدیل به تیتر یک رسانه های غربی می شد و بسیاری از بولتن های خبری معتبر، با قطع نشرات نرمال خود، ماه ها پیرامون این رویداد، واکنش ها به آن و ایجاد موجی از اعتراض و انقلاب ناشی از آن، مانور می دادند و به آن دامن می زدند؛ کاری که با خودسوزی منتظرالزیدی در تونس و مرگ مهسا امینی در ایران و اخیرا هم مرگ الکسی ناوالنی در روسیه کردند.

 

با اینهمه، آنچه روز یکشنبه در امریکا در مقابل سفارت رژیم اسراییل، رخ داد، هرگز یک رویداد معمولی نبود؛ زیرا یک خلبان جوان و ۲۵ ساله عضو فعال نیروهای هوایی ارتش امریکا با آگاهی و انتخاب آگاهانه و کاملا عقلانی تصمیم گرفت تا خشم و نفرت و انزجار و اعتراض خود نسبت به نسل کشی مردم غزه، مشارکت امریکا در آن و سکوت نفرت انگیز جامعه جهانی در قبال آن را با آتش زدن خودش ابراز کند و از این طریق، به تمام جامعه انسانی، این پیام رسا را برساند که او به عنوان یک خلبان نظامی قدرتمندترین کشور جهان که در پشت نسل کشی جاری در غزه قرار دارد، نمی خواهد بخشی از شبکه جنایت باشد و در نسل کشی مشارکت کند.

 

او همچنین در حالی که در آتش می سوخت، فریاد آزادی فلسطین را سر می داد؛ حرکتی بسیار پیام مند، شجاعانه و معنادار از طرف یک خلبان نظامی ۲۵ ساله نه تنها برای مردم امریکا؛ بلکه برای تمام جامعه جهانی و جهان بشری که اگر نمی توانید در زندگی تان در برابر ظلم و ستم و بی عدالتی و نسل کشی و کشتار فجیع زنان و کودکان و غیرنظامیان، اعتراض کنید، بمیرید و با مرگ تان توجه وجدان های آگاه و بیدار را نسبت به فاجعه تکان دهنده ای که در غزه با حمایت امریکا جریان دارد، جلب کنید.

 

به این ترتیب، یک وجدان بیدار انسانی در آتش سوخت و از این منظر، حادثه فجیعی که در مقابل سفارت رژيم اسراییل در واشنگتن رقم خورد، بسیار غم انگیز، هولناک و تکان دهنده بود؛ اما وظیفه امریکایی ها و تمام انسان هایی که صدای آرون بوشنل ۲۵ ساله اهل تگزاس را شنیدند، مرگ فجیع او را دیدند و غمگین شدند، تنها حسرت خوردن به از دست رفتن یک زندگی نیست؛ زیرا او آگاهانه دست به انتخابی دشوار و مرگبار زد تا تعهد راستین خود به انسانیت و عدالت را نشان دهد و نسبت به نقش شرم آور کشورش در جنایات هولناک قرن در غزه، اعتراض کند، او شاید پاداش این حرکت عظیم را در آن دنیا دریافت کند؛ اما وظیفه کسانی که زنده مانده اند در امریکا و سراسر جهان، این است که صدای او را در پرده های سنگین زمان، امتداد ببخشند، اعتراض عریان او را وسعت دهند، خروش و عصیان او علیه دیکتاتوری و ظلم و کشتار و وحشی گری را تقویت کنند و اجازه ندهند که آرمان آرون بوشنل با پیکر سوخته او یکجا دفن شود و سفارت رژيم اسراییل در واشنگتن همچنان در کار لابی گری اش در امریکا برای جلب پول مالیات دهندگان امریکایی به منظور هزینه کردن در نسل کشی کودکان غزه، فعال باقی بماند.

 

نرگس اعتماد - جمهور