مدرسه‌ای به وسعت افغانستان

وزارت تحصیلات عالی طالبان اعلام کرده که در هر قسمت افغانستان برای ملاها «مدرسه تخصصی» می‌سازد. همچنین بربنیاد گزارش‌ها، طالبان برای ملاهایی که «درجه ماستری» دارند ۲۵ هزار افغانی معاش تعیین کرده‌اند.

 

وزارت تحصیلات عالی طالبان، روز شنبه، ۱۶ ثور، با نشر نامه‌ای در صفحه توییترش از ایجاد مدارس دینی در بخش‌های کشور خبر داد. در این نامه گفته شده که قرار است در هر زون افغانستان، مدرسه‌های تخصصی برای ملاها تاسیس شود.

 

این تازه ترین پروژه رژیم طالبان برای توسعه مدارس دینی در سراسر کشور است؛ چیزی که نگرانی ها درباره رشد بی سابقه تفکرات افراط گرایانه را چندین برابر افزایش می دهد و بربنیاد ارزیابی های کارشناسان، طی چند سال آینده، افغانستان در زمینه تولید تروریزم، تربیت نسلی از انتحاری ها و صادرات نامحدود اندیشه های رادیکال، جای مدارس دیوبندی و مراکز وهابیت را خواهد گرفت و از پاکستان و عربستان، جلو خواهد زد.

 

در این نامه همچنین گفته شده که ملاهبت‌الله آخوندزاده؛ رهبر طالبان با طرح تشکیل این مدارس موافقت کرده است.

 

آگاهان معتقد اند که ملا هبت الله، نماینده نسل رهبران سنتی طالبان است که به شدت افراط گرا و در مسایل مربوط به حمایت از تروریزم و گسترش افراط گرایانه، سازش ناپذیر می باشد. او در حال حال حاضر، رهبری یک جناح اقلیت اما به شدت پرقدرت در ساختار تشکیلاتی رژيم طالبان را به عهده دارد که از قندهار، هدایت می شود. او با وجود اینکه متصدی هیچ مقام رسمی در تشکیلات سیاسی طالبان نیست و جایگاه کاریزماتیک رهبری مذهبی را اشغال کرده؛ اما در عمل، در حوزه مدیریت اجرایی کشور و عزل و نصب مقام های ارشد دولتی در تمام سطوح مرکزی و محلی، تمام راه ها به او ختم می شود و فرامین اصولی به طور مستقیم از طرف خودش صادر می گردد و مأموران دست نشانده اش در ادارات دولتی آنها را اجرا می کنند.

 

به این ترتیب، موافقت ملا هبت الله با ایجاد مدارس تخصصی در سراسر کشور نشانگر آن است که این پروژه در عالی ترین سطح در دستور کار رهبران طالبان قرار دارد و هدف از آن، تقویت و توسعه افراط گرایی و تشریع تروریزم در مقیاس ملی است تا افغانستان در آینده ای نه چندان دور به کانون عمده تولید تروریزم و تربیت انتحاری تبدیل شود و اندیشه های رادیکال را به کشورهای همسایه و منطقه، صادر کند.

 

در این نامه به طور ویژه از ولایت‌های قندوز، بلخ، هرات، پکتیا و ننگرهار نام برده شده که قرار است در هر کدام آن «مدارس تخصصی» ساخته شود.

 

براساس مکتوب رسمی طالبان هر کدام از این مدارس ۷۹ بست خواهد داشت و شماره همه بست‌ها به ۳۹۵ بست می‌رسد.

 

به نظر می رسد که این تقسیم بندی هم کاملا آگاهانه و حساب شده صورت گرفته و مبنای اصلی آن، رسالتی است که رهبر طالبان به مثابه «امیرالمؤمنین» برای صدور افراط گرایی و تروریزم به کشورهای پیرامون افغانستان برای خودش قایل است تا در نهایت، «اسلام» گسترش یابد و «نظام اسلامی» مرزها را درنوردد و جهان‌‌گستر گردد.

 

بربنیاد همین محاسبات است که زون های اصلی کشور که با کشورهای همسایه، مرز مشترک دارند، از محورهای این پروژه جدید تعیین شده اند تا از یکسو، تمام نقاط افغانستان به طور مساوی در معرض اشاعه ایدئولوژی افراط قرار بگیرند و از سوی دیگر، این ایدئولوژی به سادگی قابل تعمیم و توسعه به کشورهای همسایه و منطقه باشد.

 

این در حالی است که پیش از این وزارت معارف طالبان هم اعلام کرده بود که بر اساس فرمان رهبری این گروه قرار است در هر ولسوالی افغانستان از سه تا ۱۰ مدرسه دینی ساخته شود.

 

در واکنش به این برنامه های طالبان، فعالان حقوق بشر با اشاره به سرمایه‌گذاری سنگین طالبان بر مدارس دینی و تامین مالی ملاها گفته بودند که طالبان برای ساختن مدرسه پول دارند؛ اما برای مبارزه با فقر و گرسنگی و جلوگیری از فاجعه انسانی پول ندارند.

 

در ماه‌های گذشته ساختمان برخی از مکاتب، انستیتیوت‌ها و خوابگاه‌ها در سرتاسر افغانستان به مدارس جهادی تحویل داده شده است.

 

مقام های ارشد رژیم طالبان همچنین از برنامه خود برای بازنویسی نظام آموزشی تحصیلات عالی و «اسلامی» کردن آن سخن گفته اند؛ چیزی که برایند آن چیزی جز تبدیل تمام دانشکده ها به دانشکده شرعیات و مدرسه مذهبی نیست و در نتیجه، دانشگاه های دولتی افغانستان‌، از این پس، نخبه و پژوهشگر و محقق و منتقد بیرون نمی دهد؛ بلکه ملا و مولوی و تروریست و انتحاری، پرورش خواهد داد.

 

براساس اسنادی که قبلا منتشر شده بود معاش یک حافظ قرآن در مدرسه جهادی طالبان ۲۰ هزار افغانی تعیین شده که تقریبا سه برابر معاش معلم یک مکتب است.

 

برای یک عالم دین به درجه شیخ‌الحدیث که طبق رتبه‌بندی اسناد این گروه معادل ماستر است، ۲۵ هزار افغانی معاش تعیین شده است؛ در حالی که معاش یک معلم ماستر در وزارت معارف افغانستان ۷ تا ۱۱ هزار افغانی است.

 

معاش آشپز و نانوای مدرسه جهادی نیز ۱۵هزار افغانی در نظر گرفته شده که سه برابر حقوق خدمه یک مکتب است.

 

این خود نشانگر آن است که برای طالبان، نظام آموزشی کنونی، کاملا کفرآمیز است و باید حذف شود و جای معلمان را ملاها و مربیان ترور و مبلغان افراط بگیرند.

 

این رویکرد به خوبی توضیح می دهد که چرا طالبان در زمان جنگ با نظام پیشین، مکاتب را به آتش می کشیدند، بر دانشگاه ها حمله می کردند، دانشجویان را می کشتند و در مناطق تحت کنترل شان، اجازه بازگشایی مکاتب را نمی دادند.

 

بر این اساس، اینک که افغانستان به لطف امریکا و مزدوران دست نشانده و خاین آن به طور کامل به طالبان واگذار شده، اگر سراسر کشور به یک مدرسه بزرگ تبدیل شود، هرگز جای تعجب ندارد.

 

نرگس اعتماد - جمهور