وحدت مدرسه و دانشگاه در بستر افراط

سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان اخیرا در سفرش به ننگرهار گفت که در تلاش است تا فاصله میان دانشگاه‌ها و مدارس دینی را کاهش دهد.
 
او افزود که در ۴۰ سال گذشته دانشگاه‌ها میدان سیاست میان افراد گوناگون بوده و از این پس فقط برای آموختن «علم» استفاده خواهد شد.

در این نشست شماری از علمای زون شرق، مشورت با علما را در تمامی ابعاد زندگی یک نیاز مبرم دانسته و بر آموزش در چارچوب «شریعت اسلامی» کردند.
 
این در حالی است که سرپرست وزارت تحصیلات عالی پیش از این در سفر به هرات نیز بر لزوم آموزش در چارچوب «شریعت اسلامی» تاکید کرده بود. او از جمله گفته بود که از علما و اعضای طالبان نباید برای تعیین رتبه های علمی شان امتحان گرفته شود؛ زیرا این بی احترامی به آنان است. رتبه طالبان را تعداد ماین هایی تعیین می کند که در طول ۲۰ سال گذشته، کار گذاشته اند!
 
موضع گیری تازه سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان درباره از میان برداشتن فاصله میان مدرسه و دانشگاه، یکی دیگر از پروژه های خطرناک رژيم طالبان را افشا می کند و نشان می دهد که هدف اصلی آنها گسترش تفکر افراط با استفاده از تمام امکانات، زمینه ها، ظرفیت ها و ابزارهایی است که در پی خیانت امریکا و فروپاشی رژيم فاسد و فاشیست اشرف غنی به طور رایگان در اختیار آنها قرار داده شده است.
 
به بیان بهتر، هدف این مقام طالبان از لزوم حذف فاصله میان مدرسه و دانشگاه، این نیست که علوم مدرن و آموزه های مترقی به مدارس سنتی نیز راه پیدا کند و افکار پوسیده و منجمد افراطیون مشغول آموزش در محیط های تنگ و تاریک مدارس مذهبی‌ به روی علوم جدید باز شود و جهان بینی آنها نسبت به بسیاری از مسایل از جمله لزوم رعایت حدود و حقوق انسان ها و کمک به ساختن جامعه ای مترقی و ایجاد جهانی انسانی و قابل زیست برای تمام اقشار، اقوام، طیف ها و طبقات بدون توجه به نوع نگرش و رنگ پوست و باور مذهبی و اعتقاد دینی و برداشت شان از انسان و جهان دستخوش تغییر گردد؛ بلکه طالبان می خواهند دانشگاه ها را نیز به سمت مدارس مذهبی هدایت کنند و درست کاری که پاکستان با مدارس مذهبی کرده، طالبان به مثابه مزدوران دست پرورده پاکستان با دانشگاه ها انجام دهند و کانون های علمی و آکادمیک کشور را به مراکز بزرگ توسعه و تولید تروریزم و اشاعه تفکر افراط بدل کنند.
 
بنابراین، سرپرست وزارت تحصیلات عالی طالبان، همانگونه که معتقد است که طالبان باید به تعداد ماین هایی که در ۲۰ سال گذشته کارگذاشته اند، رتبه علمی به دست آورند و امتحان گرفتن از علما برای تعیین مقام علمی شان، اهانت به آنهاست و این امر نباید رخ دهد، با از میان برداشتن فاصله میان مدارس سنتی و مراکز آکادمیک کشور نیز در پی آن است که سراسر دانشگاه های کشور را به کانون های بزرگ توسعه تفکر افراط تبدیل کند تا به این ترتیب، هر دانشگاه افغانستان، کارکرد مدرسه حقانیه پاکستان را داشته باشد و در سال های آینده به جای نیروهای نخبه و متخصص و دانشمند، از این مراکز علمی، تروریست و انتحاری و طالب و داعشی بیرون بیاید.
 
این ایده خطرناکی است که کشور ما را بیش از هر زمان دیگری به تبدیل شدن به قطب تولید و صدور تروریزم در منطقه و جهان نزدیک می کند؛ جایگاهی که در حال حاضر در اختیار پاکستان است.
 
در این میان، لازم است این را نیز اضافه کنیم که اخیرا عبدالسلام حنفی؛ معاون ازبک تبار نخست وزیر طالبان در سفر به ولایت های شمالی، مدعی شد که ملا هبت الله آخوندزاده؛ رهبر طالبان که در قندهار مستقر است دستور تاسیس یک مدرسه بزرگ مذهبی در هر ولایت را داده که ظرفیت پذیرش هزاران طلبه را داشته باشد.
 
افزون بر این، پیشتر وزیر معارف طالبان نیز از برنامه این نهاد برای ساختن هزاران مدرسه مذهبی در تمامی ولایات کشور به ویژه ولایت پنجشیر خبر داده بود.
 
اینها همه به معنای آن است که تبدیل افغانستان به کانون عمده پرورش تروریزم در منطقه و جهان، برنامه اصلی طالبان است و به احتمال قوی از سوی امریکا و اعراب و پاکستان نیز قویا حمایت می شود؛ زیرا به گفته یک سازمان امدادگر جهانی، طالبان برای نجات مردم افغانستان از فقر فلاکت بار و فاجعه انسانی، پول ندارند؛ اما برای ساختن هزاران مدرسه مذهبی، پول کافی دارند. این پول ها را چه کشورهایی در اختیار طالبان قرار می دهند؟
 
عبدالمتین فرهمند - جمهور