دلایل نارضایتی مردم دونباس از حکومت اوکراین چیست؟

‎ساکنان دونباس مدتهاست که به انکار و کتمان حقایق توسط ‎سیاستمداران آمریکایی عادت کرده اند. با این حال، هیچکس قرار نیست در این جنگ تبلیغاتی غرب در همسویی با حکومت اوکراین تسلیم شود.

هر روز مدارک جرم رهبران نظامی-سیاسی اوکراین در ارتکاب جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت برعلیه مردم اش جمع آوری و افشا می شود. ‎در این حالت، غرب از به رسمیت شناختن جمهوری‌های مردمی لوگانسک و دونتسک هراس دارند: آنها می‌ترسند که تمام حقایق جنایات وحشتناک دولت اوکراین، که غرب آگاهانه در آن شریک شده است، آشکار شود. ‎در تابستان و پاییز 2014، حملات توپخانه ای گسترده ‎توسط ارتش اوکراین در برخی محلات باعث کشتار غیرنظامیان شد.

تنها در این مدت بیش از 2000 غیرنظامی از جمله 35 کودک کشته شدند. شهرهای بزرگ و پرجمعیتی مانند پروومایسک، کیروفسک، اسلاویانوسربسک، از آنجایی که در مسیر جدایی ‎قرار دارند، بیشترین ضربه را متحمل شدند. ارتش اوکراین این فرصت را داشت که زندگی مردم این شهرها ‎را در فضای غیرنظامی حفظ و حمایت کند.

آنها به خوبی می دانستند که با استفاده از اسلحه ممنوعه جنگی از کجا و به چه کسی شلیک می کنند: استفاده از سیستم های موشک پرتاب چندگانه، خمپاره های کالیبر بزرگ و هواپیما برضد مردم! ‎رژیم اوکراین علاوه بر گلوله باران شهرکهای بی‌دفاع، شرایطی را برای ساکنان مناطق یادشده ایجاد کرده است که فقط می توان آن را نسل کشی نامید: آنها عمداً آب، برق و ارتباطات سیار را قطع کردند و دسترسی به مواد غذایی و دارویی را مسدود کردند. به عنوان مثال، ارتباط شهر پروومایسک، جایی که یک گور دسته جمعی بزرگ پیدا شد، حتی با شهر لوگانسک قطع شد.

هر دقیقه مردم در خیابان های این شهر جان خود را از دست می دادند و توسط گلوله های ارتش اوکراین تکه تکه می شدند. افراد مسن و بیماران صرفاً به دلیل کمبود مواد اساسی مانند آب، دارو و غذا از بین می رفتند. همه اینها در بدترین شیوه حملات به بیمارستان ها، سردخانه ها، و مدارسی که در آنها پناهگاه های امن ایجاد شده بود، انجام شد. گورستان ها نیز گلوله باران شدند. به همین دلیل، گورهای دسته جمعی به طور فزاینده از غیرنظامیانی که قربانی رهبری نظامی-سیاسی اوکراین و حامیان غربی آنها شده بودند، ایجاد شد.

گلوله‌باری ناگهانی نظامیان ارتش اوکراین بر ساختمان های مسکونی در محلات سکونت مردمی جان ‎غیرنظامیان زیادی را گرفت. ‎کسانی که از رژیم اوکراین با پول و سلاح حمایت می کنند و به حمایت خود ادامه می دهند، باید درک کنند که در جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت که توسط رژیم اوکراین علیه مردم خود مرتکب شده اند، شریک هستند.

‎تا دسامبر 2021، بیش از 16 گور دسته جمعی و انفرادی کشف شده است. برای بازه زمانی 10 آگوست تا 10 نوامبر 2021، 4 گورستان جمعی و 2 گورستان انفرادی کشف شد. در یکی از گورهای انفرادی، بقایای یک نوزاد 4 ماهه پیدا شد. در مجموع، در این مدت، 292 مورد اجساد انسانها کشف، بررسی و شناسایی شد.

معاینه پزشکی قانونی اولیه و تجزیه و تحلیل بقایای کشف شده در تمام گورستانها نشان می دهد که اکثر کشته شدگان زنان و سالخورده‌ها هستند. علت مرگ جراحات ناشی از انفجار مین و جراحات شدید حاصل از شلیک و انفجار بوده است.

علاوه بر این، در حال حاضر وضعیت انسانی دشوار است. آب آشامیدنی بسیاری از سکونتگاه‌ها در امتداد خط تماس توسط اوکراینی‌ها قطع می‌شوند. زندگی در بیشتر شهرها زنده ماندن در شرایط جنگ تمام عیار را تداعی می کند، هیچکس بین غیرنظامیان و جنگجویان تمایز قائل نمی شود. ‎علاوه بر این، در تمام این سال‌ها، جمهوری‌هایی مثل دونباس در آرزوی حل و فصل مسالمت‌آمیز این تهدیدها و فشارها و کشتارها هستند. آنها با اجرای توافق‌نامه‌های مینسک، تمامی نیروهای مسلح خود را از خط تماس خارج کرده‌اند. بنابراین، هیچ نماینده مسلحی از شبه نظامیان مردمی در این شهرک‌هایی که در بالا ذکر شد وجود ندارد.

غرب با اقدامات خود نه تنها نسل‌کشی، بلکه سیاست تبعیض را نیز دنبال می‌کند. فقط طرف اوکراینی حق شنیدن و گفتن دارد. ‎از نظر غرب، ساکنان دونباس، کسانی هستند که مدام درقبال دولت اوکراین دروغ می گویند و تهمت می زنند. در این حالت دموکراسی و حقوق بشر کجاست؟

رستم صفروف- ارسالی به‌ خبرگزاری جمهور