سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری می‌گوید که دولت افغانستان در روند صلح اشتباه نشست بن را تکرار نکرده و هیچ گروه سیاسی نادیده گرفته نمی‌شود.

سرور دانش معاون دوم ریاست جمهوری می‌گوید که دولت افغانستان در روند صلح اشتباه نشست بن را تکرار نکرده و هیچ گروه سیاسی نادیده گرفته نمی‌شود.

به گزارش خبرگزاری جمهور؛ آقای دانش که امروز چهارشنبه (30 دلو) در محفل یادبود از سالروز خروج نیروهای شوروی سابق از افغانستان در کابل صحبت می‌کرد گفت که بزرگترین اشتباه در نشست بن کنار گذاشتن طالبان بود که سبب ادامه جنگ در نزدیک به 20 سال گذشته در کشور شده است.

دانش خاطرنشان کرد که اشتباه بزرگ نادیده گرفتن یک گروهی به نام طالبان که از جریان توافقنامه بن به کلی غایب بود؛ این یک تجربه بزرگ و درس آموزنده در کشور است که اگر بخواهیم نظام باثبات داشته باشیم باید طرح آن به گونه باشد که هیچ گروهی، قشری و قومی در آن نادیده گرفته نشود. وگرنه بازهم همین نارضایتی‌های نسبی منجر به خشونت‌های دیگر می‌شود.

به گفته او، اگر در کنفرانس بن این نقیصه وجود نمی‌داشت افغانستان در 18 سال گذشته به خشونت کشیده نمی‌شد و نیاز به صلح هم نداشت.

او گفت که امروزه یک بار دیگر مساله صلح با طالبان به عنوان اولویت مهم ملی مطرح شده، بیش از یک سال مذاکرات امریکا و طالبان جریان دارد و به مرحله مهمی رسیده است. حکومت از این مذاکرات استقبال می‌کند؛ اما صلح اصلی گفتگوها میان دولت افغانستان و طالبان است.

آقای دانش تصریح کرد، بعد از امضای موافقتنامه بین امریکا و طالبان، تداوم مذاکره باید زیر مالکیت افغان‌ها باشد؛ تیم مذاکره با محوریت دولت به طور همه شمول که از همه مردم نمایندگی ایجاد خواهد شد.

به گفته او، مساله‌دیگر این‌ است، اگر طالبان روابط خود را با گروه‌های تروریستی همچنان حفظ کند هرچند آتش‌بس شود هم افغانستان به صلح پایدار دست نخواهد یافت. گروه طالبان باید همانند سایر شهروندان به زندگی عادی برگردد و از حقوق خود برخوردار و در حاکمیت ملی سهیم شود.

او افزود، از شرایط اصلی صلح این است که خشونت‌ها به گونه کاهش یابد که همزمان با تداوم مذاکرات میان دولت افغانستان و طالبان، به آتش بس دایمی برقرار شود.

به گفته او، افغانستان اکنون در شرایط 2001 نیست که در خلاء سیاسی قدرت قرار داشته باشد؛ یک نظام مشروع مبتنی بر قانون اساسی و با محوریت شبکه‌های فعال سیاسی، جوانان، رسانه‌ها و جامعه مدنی است؛ در چنین شرایطی هیچ گروهی حق ندارد که در غیاب مردم افغانستان تصمیم بگیرد و چیزی را فیصله کند که به موافقه و تصویب مردم نرسیده باشد.

دانش بیان کرد، جامعه افغانستان مشارکتی و متشکل از اقوام و احزاب مختلف است؛ بناً صلح هم باید همه شمول باشد و نتایج آن باید مورد قبول تمام مردم افغانستان قرار گیرد.

فضل‌هادی مسلم یار رییس مجلس سنا نیز با اشاره به اختلافاتی سیاسی در مورد صلح گفت: "اگر در داخل و یا بیرون حکومت هستیم و یا بخاطر مطرح کردن خود بحث‌هایی را آغاز کنیم تاریخ گذشته تکرار خواهد شد. نتایجه تاریخ گذشته تا هنوز در کشور باقی است و امیدواریم که این تاریخ بد را کسی تکرار نکند."

به گفته او، بزرگان سیاسی باید روی روند صلح در کشور به یک توافق جامع دست یابند.

امریکا و طالبان اعلام کرده که توافقنامه صلح میان دوطرف نهایی شده و تنها امضای آن باقی مانده است. گفته می‌شود، بر بنیاد توافق برنامه کاهش خشونت از سوی طالبان به تاریخ 22 ماه فبروری آغاز و به تاریخ 29 این ماه توافقنامه صلح میان امریکا و طالبان امضا خواهد شد.

همچنین گفته می‌شود که ده روز پس از امضای توافقنامه صلح مذاکرات میان دولت افغانستان و گروه طالبان آغاز خواهد شد؛ اما تا هنوز اجماع سیاسی میان سیاسیون افغانستان و حکومت بر هیات مذاکره کننده و نحوه مذاکرات به وجود نیامده است.

عبدالله امینی- خبرگزاری جمهور