گلبدین؛ ویژه‌خوار بالانشین
عبدالمتین فرهمند
شنبه ۶ عقرب ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۵۳
یقیناً مصارف افشا شده فقط بخش کوچکی از حاتم بخشی های حکومت وحدت ملی به گلبدین حکمتیار است و حکومت از طریق شورای امنیت ملی و کد 91 ریاست جمهوری پولهای گزاف دیگری نیز به این چهره و حزب وی می پردازند که صد البته معلوم نیست که در قبال این معامله شرم آور چه چیزی نصیب مردم افغانستان می شود!
اسنادی که خبرگزاری جمهور به آنها دست یافته نشان می‌دهد که حکومت ماهانه پول هنگفتی را در اختیار گلبدین حکمتیار؛ رهبر حزب اسلامی قرار می‌دهد.
بر پایه این اسناد، حکومت تنها ظرف دو ماه بیش از 27 میلیون افغانی را در اختیار حکمتیار قرار داده است.
این اسناد نشان می دهد که نزدیک به 22 میلیون افغانی فقط مصارف دو ماهه حزب اسلامی شده که زیر نام حقوق و امتیازات (3.760.000 افغانی)، اجناس و خدمات (5.148.500 افغانی)، غذا (5000000 افغانی) و ترمیمات و حفظ و مراقبت (8000000 افغانی) از بودجه عادی دفتر شورای امنیت ملی به حزب حکمتیار پرداخت شده است.
همچنین حکومت برای تامین امنیت حکمتیار جدا از سربازان عادی، 90 افسر را تعیین کرده که 5.5 میلیون افغانی از کود 91 ریاست جمهوری برای آنان در دو ماه پرداخت شده است.
این اسناد نشان می‌دهد که به تاریخ 28/7/ 1395 معاون اول ریاست محافظت و امنیت رجال برجسته و رییس اداره امور ریاست جمهوری، پیشنهاد ایجاد ساختار تشکیلاتی منظم برای حفاظت از آقای حکمتیار را به اشرف غنی داده و او نیز با آن موافقت کرده است.
یقیناً مصارف افشا شده فقط بخش کوچکی از حاتم بخشی های حکومت وحدت ملی به گلبدین حکمتیار است و حکومت از طریق شورای امنیت ملی و کد 91 ریاست جمهوری پولهای گزاف دیگری نیز به این چهره و حزب وی می پردازند که صد البته معلوم نیست که در قبال این معامله شرم آور چه چیزی نصیب مردم افغانستان می شود!
افشای اسناد تأمین مالی فوق العاده گلبدین حکمتیار از سوی ارگ ریاست جمهوری و شورای امنیت ملی، تنها یکی از وجوه صلح غیر عادلانه، عمیقا قومی و یکجانبه حکومت افغانستان را نشان می دهد و پرده از واقعیت های تلخی برمی دارد که به نام صلح، بر مردم افغانستان تحمیل می شود.
این امتیازات استثنایی و گیج کننده در حالی به حکمتیار تعلق می گیرد که بر پایه آنچه زیر نام صلح، مطرح می شود، او به عنوان یک «شهروند عادی» افغانستان، می بایست در پیشگاه قانون، عدالت و رفاهی که مردم سراسر کشور از آن بهره مند اند، با دیگران برابر باشد و هیچ تبعیض و امتیازی میان او و سایر شهروندان وجود نداشته باشد.
حتی اگر بپذیریم که گلبدین به عنوان رهبر یک جریان سیاسی مشروع و قانونمند! حق دارد از امتیازاتی برخوردار شود، امتیازات مورد نظر، صد در صد باید مبتنی بر قانونی فراگیر و همه شمول باشد. این در حالی است که به نظر نمی رسد که به هیچیک از دیگر رهبران احزاب و تشکل های سیاسی که عملا هیچ پست و سمتی در دولت ندارند، چنین امتیازاتی تعلق بگیرد و اساسا قانونی در زمینه تأمین مالی احزاب سیاسی از سوی دولت، وجود داشته باشد که اگر هست، چرا به دیگران داده نمی شود؟
با این حساب، حکمتیار بر چه اساس و بر پایه کدام قانون مکتوب و مصوبی می تواند به صورت فوق العاده از جانب دولت، تأمین مالی و حمایت همه جانبه سیاسی و امنیتی شود؟ آیا غیر از این است که این امر، بخشی از امتیازات غیر عادلانه و ستمکارانه ای است که دولت در یک معامله قومی و ریاکارانه صلح، نسبت به تأمین آن به رهبر حزب اسلامی، تعهد داده است؟
حکمتیار دقیقا پاداش کدام خدمت عظیم و فراموش نشدنی اش را از جیب مردم افغانستان دریافت می کند؟ آیا این سهم یک تروریست تحت تعقیب بین المللی است که قدرت های بزرگ جهان، سال ها برای سر او میلیون ها دالر جایزه تعیین کرده بودند و سازمان ملل متحد، نامش را در لیست سیاه تروریست های جهانی قرار داده بود؟
دستاورد و عملکرد مثبت و امیدبخش و سازنده این ویژه خوار بالانشین، پس از پیوستن اش به روند بدنام، به شدت قومی شده و عمیقا غیر عادلانه و جفاکارانه «صلح» برای امنیت و ثبات و صلح و سیاست افغانستان چه بوده است؛ جز آنکه او با اظهار نظرهای مسموم و فتنه انگیزانه اش، یکبار دیگر، کینه های کهنه را احیا کرده، صف بندی های قومی را پررنگ ساخته، اقوام و مذاهب و جریان های سیاسی و قومی کشور را در برابر همدیگر قرار داده، منافع، امنیت و وحدت ملی افغانستان را دستخوش آسیب کرده و در معرض خطر قرار داده و قطب بندی های ویرانگر سیاسی و قومی را در عالی ترین سطوح دولت و جامعه به اوج خود رسانده است؟
هزاران تروریست منسوب و وابسته به حزب اسلامی تحت رهبری آقای حکمتیار که قرار بود بعد از امضا و عملیاتی شدن معامله صلح او با اشرف غنی، سلاح های شان را واگذار کنند و از کوه به شهر بیایند و با ترک وحشت و خشونت، به قانون و مدنیت، رو آورند اکنون کجا هستند؟ چرا فرماندهان جنایتکار حزب اسلامی، پس از بازگشت «امیر» شان از کوه به شهر، جری تر و هتاک تر و قانون شکن تر و یاغی تر شده اند و از بغلان و تخار تا ننگرهار و میدان وردک، به شیوه حاکمان و پادشاهان بلامنازع سرنوشت مردم عمل می کنند، بی آنکه هیچ قانون و قدرتی بر زورگویی های شان، لگام بزند و آنها را به تمکین و کرنش در برابر عدالت و امنیت و نظم وادارد؟
با این وصف، چه تضمینی وجود دارد که پول های هنگفت شورای امنیت ملی برای «امیر» حزب اسلامی، همچنان صرف تأمین و تغذیه ملیشه های مسلح و تروریست های یاغی و آشتی ناپذیر آن در جای جای افغانستان نشود؟
از سوی دیگر، شورای امنیت ملی و ارگ ریاست جمهوری، اگر پول های راکد و دست نخورده زیادی دارند، چرا به سربازان گرسنه پولیس در غور، حتی هزینه نان خشک را هم نمی دهند؟
چرا پایگاه های ارتش در قندهار و هلمند و غزنی و... قدرت دفاع از خود در برابر حمله های مرگبار و شبیخون های مهیب تروریست ها را ندارند؟
چرا به بیوه گان شهدای امنیتی، در برابر دریافت پول ناچیز ماهانه شان، تجاوز می شود؟
اینجا افغانستان است و حکمتیار نیز در کابل، زندگی می کند؛ بنابراین، چه توجیهی وجود دارد که در سرزمینی که بیش از نیمی از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کنند، او برتر از همه مردم افغانستان، از امکانات فوق العاده و رویایی برخوردار باشد و در اوج رفاه و آسایش و امنیت زندگی کند؟
آیا این همان سهمی است که هر آدمکش جنایتکار خونریز به دلیل ده ها سال مزدوری برای بیگانگان و سازمان های جاسوسی خارجی، از سفره خالی مردم فقیر و فلاکت زده افغانستان، دریافت کند؟
بر پایه این اسناد، حکومت تنها ظرف دو ماه بیش از 27 میلیون افغانی را در اختیار حکمتیار قرار داده است.
این اسناد نشان می دهد که نزدیک به 22 میلیون افغانی فقط مصارف دو ماهه حزب اسلامی شده که زیر نام حقوق و امتیازات (3.760.000 افغانی)، اجناس و خدمات (5.148.500 افغانی)، غذا (5000000 افغانی) و ترمیمات و حفظ و مراقبت (8000000 افغانی) از بودجه عادی دفتر شورای امنیت ملی به حزب حکمتیار پرداخت شده است.
همچنین حکومت برای تامین امنیت حکمتیار جدا از سربازان عادی، 90 افسر را تعیین کرده که 5.5 میلیون افغانی از کود 91 ریاست جمهوری برای آنان در دو ماه پرداخت شده است.
این اسناد نشان می‌دهد که به تاریخ 28/7/ 1395 معاون اول ریاست محافظت و امنیت رجال برجسته و رییس اداره امور ریاست جمهوری، پیشنهاد ایجاد ساختار تشکیلاتی منظم برای حفاظت از آقای حکمتیار را به اشرف غنی داده و او نیز با آن موافقت کرده است.
یقیناً مصارف افشا شده فقط بخش کوچکی از حاتم بخشی های حکومت وحدت ملی به گلبدین حکمتیار است و حکومت از طریق شورای امنیت ملی و کد 91 ریاست جمهوری پولهای گزاف دیگری نیز به این چهره و حزب وی می پردازند که صد البته معلوم نیست که در قبال این معامله شرم آور چه چیزی نصیب مردم افغانستان می شود!
افشای اسناد تأمین مالی فوق العاده گلبدین حکمتیار از سوی ارگ ریاست جمهوری و شورای امنیت ملی، تنها یکی از وجوه صلح غیر عادلانه، عمیقا قومی و یکجانبه حکومت افغانستان را نشان می دهد و پرده از واقعیت های تلخی برمی دارد که به نام صلح، بر مردم افغانستان تحمیل می شود.
این امتیازات استثنایی و گیج کننده در حالی به حکمتیار تعلق می گیرد که بر پایه آنچه زیر نام صلح، مطرح می شود، او به عنوان یک «شهروند عادی» افغانستان، می بایست در پیشگاه قانون، عدالت و رفاهی که مردم سراسر کشور از آن بهره مند اند، با دیگران برابر باشد و هیچ تبعیض و امتیازی میان او و سایر شهروندان وجود نداشته باشد.
حتی اگر بپذیریم که گلبدین به عنوان رهبر یک جریان سیاسی مشروع و قانونمند! حق دارد از امتیازاتی برخوردار شود، امتیازات مورد نظر، صد در صد باید مبتنی بر قانونی فراگیر و همه شمول باشد. این در حالی است که به نظر نمی رسد که به هیچیک از دیگر رهبران احزاب و تشکل های سیاسی که عملا هیچ پست و سمتی در دولت ندارند، چنین امتیازاتی تعلق بگیرد و اساسا قانونی در زمینه تأمین مالی احزاب سیاسی از سوی دولت، وجود داشته باشد که اگر هست، چرا به دیگران داده نمی شود؟
با این حساب، حکمتیار بر چه اساس و بر پایه کدام قانون مکتوب و مصوبی می تواند به صورت فوق العاده از جانب دولت، تأمین مالی و حمایت همه جانبه سیاسی و امنیتی شود؟ آیا غیر از این است که این امر، بخشی از امتیازات غیر عادلانه و ستمکارانه ای است که دولت در یک معامله قومی و ریاکارانه صلح، نسبت به تأمین آن به رهبر حزب اسلامی، تعهد داده است؟
حکمتیار دقیقا پاداش کدام خدمت عظیم و فراموش نشدنی اش را از جیب مردم افغانستان دریافت می کند؟ آیا این سهم یک تروریست تحت تعقیب بین المللی است که قدرت های بزرگ جهان، سال ها برای سر او میلیون ها دالر جایزه تعیین کرده بودند و سازمان ملل متحد، نامش را در لیست سیاه تروریست های جهانی قرار داده بود؟
دستاورد و عملکرد مثبت و امیدبخش و سازنده این ویژه خوار بالانشین، پس از پیوستن اش به روند بدنام، به شدت قومی شده و عمیقا غیر عادلانه و جفاکارانه «صلح» برای امنیت و ثبات و صلح و سیاست افغانستان چه بوده است؛ جز آنکه او با اظهار نظرهای مسموم و فتنه انگیزانه اش، یکبار دیگر، کینه های کهنه را احیا کرده، صف بندی های قومی را پررنگ ساخته، اقوام و مذاهب و جریان های سیاسی و قومی کشور را در برابر همدیگر قرار داده، منافع، امنیت و وحدت ملی افغانستان را دستخوش آسیب کرده و در معرض خطر قرار داده و قطب بندی های ویرانگر سیاسی و قومی را در عالی ترین سطوح دولت و جامعه به اوج خود رسانده است؟
هزاران تروریست منسوب و وابسته به حزب اسلامی تحت رهبری آقای حکمتیار که قرار بود بعد از امضا و عملیاتی شدن معامله صلح او با اشرف غنی، سلاح های شان را واگذار کنند و از کوه به شهر بیایند و با ترک وحشت و خشونت، به قانون و مدنیت، رو آورند اکنون کجا هستند؟ چرا فرماندهان جنایتکار حزب اسلامی، پس از بازگشت «امیر» شان از کوه به شهر، جری تر و هتاک تر و قانون شکن تر و یاغی تر شده اند و از بغلان و تخار تا ننگرهار و میدان وردک، به شیوه حاکمان و پادشاهان بلامنازع سرنوشت مردم عمل می کنند، بی آنکه هیچ قانون و قدرتی بر زورگویی های شان، لگام بزند و آنها را به تمکین و کرنش در برابر عدالت و امنیت و نظم وادارد؟
با این وصف، چه تضمینی وجود دارد که پول های هنگفت شورای امنیت ملی برای «امیر» حزب اسلامی، همچنان صرف تأمین و تغذیه ملیشه های مسلح و تروریست های یاغی و آشتی ناپذیر آن در جای جای افغانستان نشود؟
از سوی دیگر، شورای امنیت ملی و ارگ ریاست جمهوری، اگر پول های راکد و دست نخورده زیادی دارند، چرا به سربازان گرسنه پولیس در غور، حتی هزینه نان خشک را هم نمی دهند؟
چرا پایگاه های ارتش در قندهار و هلمند و غزنی و... قدرت دفاع از خود در برابر حمله های مرگبار و شبیخون های مهیب تروریست ها را ندارند؟
چرا به بیوه گان شهدای امنیتی، در برابر دریافت پول ناچیز ماهانه شان، تجاوز می شود؟
اینجا افغانستان است و حکمتیار نیز در کابل، زندگی می کند؛ بنابراین، چه توجیهی وجود دارد که در سرزمینی که بیش از نیمی از جمعیت آن زیر خط فقر زندگی می کنند، او برتر از همه مردم افغانستان، از امکانات فوق العاده و رویایی برخوردار باشد و در اوج رفاه و آسایش و امنیت زندگی کند؟
آیا این همان سهمی است که هر آدمکش جنایتکار خونریز به دلیل ده ها سال مزدوری برای بیگانگان و سازمان های جاسوسی خارجی، از سفره خالی مردم فقیر و فلاکت زده افغانستان، دریافت کند؟
کد مطلب: 98901
حسیب حکیم
آقای عبدالمتین فرهمند!
شما انسان متعصب و نژادپرستی هستید. همه مسایل را قومی جلوه میدهید. اسم عبدالمتین با شما نمیخواند. انسان مثل شما که به روز بازپرس معتقد نباشد همچو قضاوت بی انصاف میکند. شما بخاطر چند میلیون افغانی که به حزب اسلامی که با دستان خالی به پروسه صلح پیوسته تشویش دارید. آیا شما از خدا میترسید؟ آیا شما از عقل سلیم برخوردار هستید؟ اگر از عقل سلیم و وجدان بیدار برخواردار هستید و اگر از خدای عزوجل میترسید و از روز بازپرس بیم دارید؟ پس چشمان تانرا باز کنید و به چهارطرف خود نگاه کنید که افرادی چون عطای نور که خود را جمعیتی دو آتشه و بانی نهضت اسلامی میپندارد این گنج قارونی را با ارقام سرسام آورش که به میلیارد ها میرسد ازکجا کردند. ویلا های و سرمایه های به باد آورده را وابستگان شورای نظار و تعدادی زیادی از افرادی که با جمعیت رابطه داشتند از کجا کردند؟ البته باید یادآوری شود که این دزدان بیت المال را میتوان در همه اقوام دید ولی تعدادی این مفسدین خدا ناترس در کنار بقایای جمعیت و شورای نظار زیادترند.
هر انکه افزوده گشت سیم و زرش
نباریده از اسمان زر به سرش
از کجا اورده این همه مال !
یا خودش دزد بوده یا پدرش
اگر عطا محمد نور خود را واقعا یک مجاهد میداند پس باید قسمتی از سرمایه قارونی اش را در خدمت کمیسیون صلح قرار میداد تا در راه خیر مصرف میشد. حکمتیار صاحب کدام سرگروپ یا قومندان عادی نیست، او حزبش هم در ماضی هم در حال و هم در مستقبل از محبوبیت سراسری و فراقومی برخوردار است. طبعاْ که پروسه صلح مخارج دارد. از ۱۶ سال به اینطرف شما ها پول بیت المال و ملیاردها دالر جامعه جهانی را چور کردید، چرا از آن ملیار ها دالر صحبت نمیکنید که حالا از چند ملیون افغانی که آنهم بخاطر صلح که یک ضرورت مبرم مردم ما است، شما به تبلیغات بی انصاف پرداختید، نه از خدا میترسید و نه هم از روز بازپرس. در حقیقت همین شما ها هستید که مانع صلح در کشور هستید. خداوند شما را به راه نیک هدایت فرماید، اګر مسلمان هستید.
حسسیب از آلمان
شما انسان متعصب و نژادپرستی هستید. همه مسایل را قومی جلوه میدهید. اسم عبدالمتین با شما نمیخواند. انسان مثل شما که به روز بازپرس معتقد نباشد همچو قضاوت بی انصاف میکند. شما بخاطر چند میلیون افغانی که به حزب اسلامی که با دستان خالی به پروسه صلح پیوسته تشویش دارید. آیا شما از خدا میترسید؟ آیا شما از عقل سلیم برخوردار هستید؟ اگر از عقل سلیم و وجدان بیدار برخواردار هستید و اگر از خدای عزوجل میترسید و از روز بازپرس بیم دارید؟ پس چشمان تانرا باز کنید و به چهارطرف خود نگاه کنید که افرادی چون عطای نور که خود را جمعیتی دو آتشه و بانی نهضت اسلامی میپندارد این گنج قارونی را با ارقام سرسام آورش که به میلیارد ها میرسد ازکجا کردند. ویلا های و سرمایه های به باد آورده را وابستگان شورای نظار و تعدادی زیادی از افرادی که با جمعیت رابطه داشتند از کجا کردند؟ البته باید یادآوری شود که این دزدان بیت المال را میتوان در همه اقوام دید ولی تعدادی این مفسدین خدا ناترس در کنار بقایای جمعیت و شورای نظار زیادترند.
هر انکه افزوده گشت سیم و زرش
نباریده از اسمان زر به سرش
از کجا اورده این همه مال !
یا خودش دزد بوده یا پدرش
اگر عطا محمد نور خود را واقعا یک مجاهد میداند پس باید قسمتی از سرمایه قارونی اش را در خدمت کمیسیون صلح قرار میداد تا در راه خیر مصرف میشد. حکمتیار صاحب کدام سرگروپ یا قومندان عادی نیست، او حزبش هم در ماضی هم در حال و هم در مستقبل از محبوبیت سراسری و فراقومی برخوردار است. طبعاْ که پروسه صلح مخارج دارد. از ۱۶ سال به اینطرف شما ها پول بیت المال و ملیاردها دالر جامعه جهانی را چور کردید، چرا از آن ملیار ها دالر صحبت نمیکنید که حالا از چند ملیون افغانی که آنهم بخاطر صلح که یک ضرورت مبرم مردم ما است، شما به تبلیغات بی انصاف پرداختید، نه از خدا میترسید و نه هم از روز بازپرس. در حقیقت همین شما ها هستید که مانع صلح در کشور هستید. خداوند شما را به راه نیک هدایت فرماید، اګر مسلمان هستید.
حسسیب از آلمان
مهاجر
جناب حسیب حکیم! شمادرقضاوتهای خود،اشتباه کردید!
انسانها درجامعه ،باعملکردش مورد قضاوت وارزیابی،قرار میگیرد!
وکاری به نام وعنوان ندارد!
وبه مردم حق بدهید که در مورد آقای حکمتیاروحزبش ،نظر بدهد،1:ازنظرحکمتیارقتل ،کشتاروانتحار،تاپیش ازآمدنش،به کابل جایز بود،حالا چه تغییرکرده که اوصلح کرده؟
2:پیش ازآمدنش به پروسه صلح؛اعلام کرد اگرشروط مراقبول نکنید باداعش بیعت میکنم!
3:آیاازنظر اوداعش,وکسانیکه دست پرورده یهود وامریکااست ،مسلمان میباشد؟وبیعت یک مسلمان ،باآنها جائز است؟
4:جنایات وکشتاربیگناهان وخرابی کشور،توسط اووحزبش،راچه پاسخی دارد؟آیا اعمالگزشته اومورد قبول اسلام میباشد،
5:آیاتهدید بابیعت با داعش،باج خواهی نیست!!؟
انسانها درجامعه ،باعملکردش مورد قضاوت وارزیابی،قرار میگیرد!
وکاری به نام وعنوان ندارد!
وبه مردم حق بدهید که در مورد آقای حکمتیاروحزبش ،نظر بدهد،1:ازنظرحکمتیارقتل ،کشتاروانتحار،تاپیش ازآمدنش،به کابل جایز بود،حالا چه تغییرکرده که اوصلح کرده؟
2:پیش ازآمدنش به پروسه صلح؛اعلام کرد اگرشروط مراقبول نکنید باداعش بیعت میکنم!
3:آیاازنظر اوداعش,وکسانیکه دست پرورده یهود وامریکااست ،مسلمان میباشد؟وبیعت یک مسلمان ،باآنها جائز است؟
4:جنایات وکشتاربیگناهان وخرابی کشور،توسط اووحزبش،راچه پاسخی دارد؟آیا اعمالگزشته اومورد قبول اسلام میباشد،
5:آیاتهدید بابیعت با داعش،باج خواهی نیست!!؟
حسیب حکیم
محترم آقای مهاجر!
امیدوارم که در قضاوتهایم اشتباه کرده باشم. من با شما موافقم که افراد را باید با عملکرد هایش در ترازوی قضاوت قرار داد. این حق هر انسان و مسلمان است که زعما و مسئولین امور را مورد انتقاد قرار دهند، به شرط که در انتقاد محک عدالت و ترس از خدا باشد. انتقاد باید جاده یکطرفه نباشد.
شما باید بپذیرید که حرف های احساساتی عواقب مثبتی در پی ندارد. تا جای که من اطلاع دارم طالب و داعش حزب اسلامی را دشمن خود تلقی میکنند. این چسپ ها بی بنیاد بوده که شما از آن یادآوری کردید. اگر من به گذشته ها بروم، شاید که شما هم بگوئید که از احساسات کار گرفته اید، ولی بنده میخواهم خدمت شما خاطرنشان کنم که داعش امروزی مولود القاعده و بنیاد گزاران این حرکت عبدالله عزام فلسطینی و اسامه بن لادن که همه با نامش آشنا اند، میباشند وناگفته نباید گذاشت که عبدالله عزام و مجاهدین عرب از نوازش خاص استاد فقید ربانی و آمر صاحب شهید برخوردار بوده اند. عبدالله عزام سفر های در سالهای جهاد با استاد شهید به افغانستان داشته اند. هکذا همین استاد شهید بود که به مجاهدین اعراب تابعیت و پاسپورت های افغانی را اعطا نمود.
به امید مؤفقیت تان
امیدوارم که در قضاوتهایم اشتباه کرده باشم. من با شما موافقم که افراد را باید با عملکرد هایش در ترازوی قضاوت قرار داد. این حق هر انسان و مسلمان است که زعما و مسئولین امور را مورد انتقاد قرار دهند، به شرط که در انتقاد محک عدالت و ترس از خدا باشد. انتقاد باید جاده یکطرفه نباشد.
شما باید بپذیرید که حرف های احساساتی عواقب مثبتی در پی ندارد. تا جای که من اطلاع دارم طالب و داعش حزب اسلامی را دشمن خود تلقی میکنند. این چسپ ها بی بنیاد بوده که شما از آن یادآوری کردید. اگر من به گذشته ها بروم، شاید که شما هم بگوئید که از احساسات کار گرفته اید، ولی بنده میخواهم خدمت شما خاطرنشان کنم که داعش امروزی مولود القاعده و بنیاد گزاران این حرکت عبدالله عزام فلسطینی و اسامه بن لادن که همه با نامش آشنا اند، میباشند وناگفته نباید گذاشت که عبدالله عزام و مجاهدین عرب از نوازش خاص استاد فقید ربانی و آمر صاحب شهید برخوردار بوده اند. عبدالله عزام سفر های در سالهای جهاد با استاد شهید به افغانستان داشته اند. هکذا همین استاد شهید بود که به مجاهدین اعراب تابعیت و پاسپورت های افغانی را اعطا نمود.
به امید مؤفقیت تان
