سایه سیاه جنگ؛ حمله مستقیم یا بازکردن زنجیر سگ دیوانه؟

هر روز به جنگ بزرگ نزدیک می شویم. جنگی که همه خاورمیانه و جهان را درگیر خواهد کرد. کشتی های امریکایی در مسیر خاورمیانه تمرکز کرده اند. هواپیماهای جاسوسی امریکا بر فراز منطقه خلیج فارس پروازهای شناسایی انجام میدهند. ترامپ مداوماً ایران را تهدید می کند. وزرای جنگی و امنیتی امریکا نیز سخنان ترامپ را تکرار می کنند. سیستمهای موشکی و پدافندی ایران مخصوصا در استانهای جنوبی ایران درحالت آماده باشِ سطح بالا قرار گرفته اند. تنش ها از حد لفظی فراتر رفته و در آستانه یک جنگ قرار گرفته ایم. نیروهای جنگی امریکا از اروپا و آسیای شرقی به سمت خاورمیانه متمرکز شده اند. جنگنده های استراتژیک B2  و B52 امریکا به منطقه اعزام شده و پهپادهای جاسوسی بر فراز نوار مرزی دریایی ایران پرواز می کنند.
 
ایران برای مقابله با تجاوز احتمالی امریکا در دریا و فضا و هوا آمادگی کامل گرفته است. صدها قایق تندرو ایرانی در خلیج فارس آمادگی یک جنگ وسیع دارند. شهرهای موشکی ایران در آمادگی هستند. ارتش جمهوری اسلامی و سپاه پاسداران در حالت آماده باش هستند و قوای موشکی نیز منتظر آغاز فرمان است.
این وضعیت کلی تنش فعلی میان ایران و امریکاست تا اگر توافق بر روی کاغذ انجام نشود، فصل جنگ آغاز شود.
 
اگر دو کشور وارد جنگ شوند؛ کدام طرف آسیب خواهد دید؟ منطقه و جهان چه می کند و برای تماشاگران چه اتفاقی خواهد افتاد؟
واقعیت مسئله اینست که هیچ طرفی نه پیشاپیش برنده است و نه بازنده. هردو جانب در مقابل یکدیگر آسیب پذیر هستند. هردو طرف اهدافی برای نابود کردن و نابود شدن دارند. به نظر می رسد که روی کاغذ آسیب پذیری ایران بیشتر است؛ جنگنده ها و بمبهای امریکایی بر فراز زیربناهای هسته ای و اقتصادی ایران. خاک ایران در دسترس امریکاست اما خاک امریکا مستقیما در دسترس موشک های ایرانی نیست. همانند جنگ امریکا و یمن است. یمنی ها فقط می توانند اهداف خیلی محدودی را بزنند: مثل ناو جنگی هری ترومن که البته زیاد جایی را نمی گیرد. اما بمب های امریکایی مداوماً به مراکز و آدرس های یمنی فرود می آیند. همین قصه را باید در مورد ایران هم تعمیم داد. با این تفاوت که ایران، قدرت بیشتر، سلاح قدرتمندتر و اهداف بیشتری برای زدن دارد. احتمالا با گسترش جنگ، ساختارهای اقتصادی، علمی و زیربنایی و حتی دفاعی ایران، آسیب خواهند دید. اقتصاد ایران به شدت متأثر از این جنگ خواهد شد. همه اینها بدترین سناریو برای ایران است.

اما بدترین سناریو برای امریکا چیست؟
 به دلیل قدرت و دقت موشکی-پهپادی ایران، تمامی پایگاههای امریکا در منطقه خلیج فارس و خاورمیانه زیر آتش قدرتمند موشک های ایران خواهند رفت. تمامی ناوهای غول پیکر و ناوهای جنگی امریکا هدف قرار خواهند گرفت و چه بسا غرق خواهند شد. ایران قطعا مسیر تنگه هرمز را بر روی کشتی های نفتی و تجارتی خواهد بست. بر مسیر کشترانی در خلیج فارس اثرگذار خواهد بود. اقتصاد منطقه و دنیا و امریکا از این عمل به شدت متأثر خواهد شد. در این حالت، یمنی ها نیز به موازات ایران ممکن است اهدافی غیر از کشتی ها و تنگه باب المندب و دریای سرخ را بزنند. آرامکوی عربستان و مراکز تجاری امارات متحده چه بسا طعمه آتش یمنی ها شوند. حمله مستقیم امریکا به ایران به معنای آغاز مغلوبه جنگی است. احتمالا تر و خشک باهم خواهند سوخت. برای همین است که عرب های حوزه خلیج فارس با تمام کینه ای که از ایران دارند از جنگ میان ایران و امریکا نگران هستند.
 
جنگ امریکا با ایران یقینا همراه با تلفات سنگین نظامیان امریکا خواهد بود. همراه با تخریب مراکز و ادوات نظامی امریکا، همراه با تخریب تأسیسات نظامی امریکا در منطقه و این می تواند پیشبینی جنرال های امریکایی را محَقَق بسازد که می گویند این جنگ، دهها میلیارد دالر به اقتصاد امریکا ضربه خواهد زد و جان هزاران نظامی امریکا را خواهد گرفت.
 
مضاف بر این، قطعا چین آرام نمی نشیند. این بهترین فرصت برای آنهاست تا ادعای مالکیت خود بر تایوان را تثبیت کنند. لذا احتمال حمله چین به تایوان به شدت افزایش می یابد تا در سایه درگیری امریکا با ایران، فرصت تاریخی انضمام رسمی تایوان به چین را تحقق ببخشد.
 
روسهای منافق اما استفاده جویی خود را از این جنگ می کنند. اینکه در کنار ایران بایستند بعید است. پوتین به نحوی از آب گل آلودِ جنگ، ماهی می گیرد. هم دل ترامپ را نمی شکند و هم با ایران بازی می کند. روس ها نامطمئن ترین متحد ایران هستند. انهدام سامانه اس 300 روسیه در حملات اسرائیل به ایران، بازی کثیف روسها در سوریه علیه ایران، بازی دوگانه آنها بین ایران و اسرائیل، سابقه خراب شان در تکمیل نیروگاه هسته ای بوشهر و در تحویل سامانه اس 300 ، بازی دوگانه در مسئله هسته ای ایران و... روسیه را به نامطمئن ترین کشور و نامطمئن ترین دوست برای ایران تبدیل کرده است. ابهام بزرگی است که ایران با این همه منافقت های روسیه، هنوز به آنها امید دارد و این شاید از روی نهایت تنهایی و ناگزیری ایران باشد و ما امیدوار هستیم که ایران روزی بتواند همانند خود روسیه با روسها بازی کند.
 
به هرحال، نظر به موارد فوق، تحلیل ما اینست که تمام تحرکات نظامی امریکا در شرایط حاضر ایجاد ترس در دل حاکمیت و مردم ایران است تا این کشور را به پای میز مذاکره بکشاند، صنعت هسته ای ایران را تعطیل کند و حمایت ایران از یمن و مقاومت را متوقف بسازد. اینکه در مذاکرات به چند درصد از مطالباتش می رسد، بستگی به همین فشارهای جنگی و مهارت مذاکراتی دارد.

امریکا خوب می داند که ایران به همان میزان که نقاط آسیب پذیر دارد، قدرت آسیب زننده هم دارد. لذا ترامپ باتوجه به اقتصاد آسیب پذیر امریکا، باتوجه به کسری بودجه شدید امریکا در سال جاری، باتوجه به آینده مبهم و نامطمئن جنگ با ایران، از این جنگ هراس دارد و از عملیاتی کردن تهدیدهای جنگی نهایتا اجتناب خواهد کرد.

برخلاف روشنفکران و تحلیلگران و بازاریان ایرانی؛ ارتش، سپاه و بدنه نظامی ایران، انگار نگرانی خاصی از جنگ با امریکا ندارند. گویا چیزی در دستان خود دارند که رنگ خود را نباخته اند و صراحتا می گویند امریکا هرگز حمله نخواهد کرد.
 
لذا قدم دوم برای امریکا، بازکردن زنجیر سگ دیوانه است. کیش کردن اسرائیل به سمت ایران، حمایت لجستکی از اسرائیل و درانداختن ایران با اسرائیل....  
 
سیدجواد حجت- خبرگزاری جمهور