احتمالا رقابت نهایی انتخابات پیش رو در امریکا میان ترامپ و بایدن خواهد بود. ترامپ در میان جمهوریخواهان رقیب ندارد. پیروزی ترامپ بر بایدن قطعی است. مقامات اروپا و ناتو نیز از همین اکنون نگران پیروزی ترامپ هستند. محبوبیت و شانس بایدنِ پیر و فرتوت و کم هوش، از بین رفته است.
برای ما افغانستانی ها این مهم است و سئوال است که اگر ترامپ رئیس جمهور شود، با افغانستان و طالبان چه خواهد کرد. برخی مخالفان طالبان از حالا به پیروزی ترامپ و تغییر سیاست امریکا در قبال طالبان امید بسته اند. آیا ترامپ با طالبان خواهد جنگید؟
استدلال منتظران ترامپ اینست که او فردی قاطع و جدی است و از سیاست بایدن در خروج ناگهانی از افغانستان و واگذاری قدرت به طالبان انتقاد کرده و آن را برای امریکا شرم آور خوانده است. این دسته احتمال می دهند که ترامپ به طالبان سختگیری خواهد کرد و چه بسا حملاتی را شبیه آنچه با بمب مادر در مشرقی انجام داد دوباره تکرار کند تا طالبان را مرعوب بسازد.
او احتمالا دنبال احیای قدرت و شوکت امریکا خواهد بود که در زمان بایدن شدیداً رو به افول نهاده است.
گمانه بر این است که امریکای ترامپ احتمالا چندین محل و زمینه را برای زدن و قدرتنمایی امریکا در جهان انتخاب کند که یکی از این زمین ها، زمین طالبان است. ترامپ می تواند حملات هدفمندی ضد اماکن و شخصیت های خاصی انجام دهد. حذف برخی طالبان چموش همچون ملا هبت الله و مهره های خاص او و طالبان ایرانی از آن جمله است.
قدرتنمایی امریکا در کنار قطع کمک های اقتصادی به طالبان و تحریم آنها، حداقل می تواند طالبان را وادار به امریکا بنماید.
ترامپ بیشتر دنبال منافع و حضور استخباراتی، هوایی و سیستماتیک امریکا در افغانستان است. طالبان مجبور هستند و می شوند که این مطالبات را بپذیرند.
هرچند بایدن به طالبان خدمت کرد اما واقعیت امر اینست که ترامپ زمینه ساز پیروزی طالبان و شکست حکومت افغانستان شد. فروپاشی افغانستان حاصل سیاست ترامپ است و طالبان واگذاری افغانستان را بیش از همه مدیون تدبیر ترامپ هستند.
زلمی خلیلزاد معمار مذاکرات دوحه و تسلیمی افغانستان، گماشته و نماینده خاص ترامپ بود و هر لحظه گزارش مذاکرات و تفاهم خودش با طالبان را در اختیار ترامپ و پمپئو می گذاشت.
باری بخاطر انتخابات ریاست جمهوری امریکا، مدتی وقفه در جریان مذاکرات با طالبان ایجاد شد؛ در آن زمان طالبان برای پیروزی ترامپ دعا می کردند و صراحتا از آرزوی خودشان برای موفقیت ترامپ بر بایدن می گفتند اما هرچند که دعای طالبان مستجاب نشد، اما شانس و طالع طالبان بلند بود و بهتر از ترامپ را در تمثال بایدن به طالبان بخشید.
جای خر و پالان عوض خواهد شد؛ بایدن رفتنی است و ترامپ آمدنی. اما ترامپ برخلاف بایدن کسی است که مفت به کسی نمی دهد. ترامپ اصلا فکر نابودی طالبان را نمی کند اما همانند ملانصرالدینِ امریکایی (بایدن) هفته وار و بدون حساب و بدون کتاب، پول بر دامن های بلند و جیب های گشاد طالبان نخواهد ریخت. شخصیت ترامپ نظر به پیشینه تجارت پیشه و حسابگر اش، حسابگیر است.
ترامپ هرچند ذاتا معتقد به حقوق بشر و جامعه مدنی و تحصیل زنان و آزادی های افغانی نیست؛ اما مانند یک شکارچی دنبال شکار و دستاورد است. حقوق بشر و تحصیل و آزادی و ... را همانند کرم ها بر قلاب ماهیگیری اش خواهد زد تا برای خانواده امریکایی اش بتواند ماهی ها و منافع بیشتر و کلان تری صید کند. پس دلبستن بر ترامپ، ساده لوحانه است که بیاید و برای منافع ما و برای آزادی و برای زنان و دختران ما بجنگد و بخاطر ما بر سر طالبان بمب بریزد!
امریکا ذات کثیفی دارد و اگر چکیده ی فرهنگ، سیاست، اقتصاد و نظامیگری امریکایی را در قالب یک انسان، تجسّم و تصوّر کنیم، "دونالد ترامپ" ظاهر خواهد شد.
ما بعنوان یک مردم مسلمانِ غیرِ امریکایی، از ترامپ نباید بوی آزادی، بوی بشردوستی، بوی حقوق بشر و بوی دموکراسی را استشمام کنیم؛ این شدنی نیست! ذات امریکا عملاً این مفاهیم را قبول ندارد. امریکا ثروت و امنیت را فقط برای خودش می خواهد و برای ما طالبان و داعش را تجویز می دارد.
ما که بیست سال در میدان امریکا بازی کردیم و پا به پای امریکای جرج بوش و اوباما و ترامپ و بایدن پیش رفتیم، سرنوشت ما همین شد که می بینیم. این روزهای ما حاصل سیاست امریکا و نادانی خود ماست. ما نباید سر بر آستان بیگانه های اشغالگر و افزون طلب خم کنیم.
لذا به باور من، ترامپ هیچ مزدوری بهتر از طالبان پیدا نمی تواند؛ اما با این تفاوت که، ترامپ از این مزدور، بیشتر کار خواهد کشید و کمتر خواهد داد و زیادتر محاسبه خواهد گرفت. ترامپ با طالبان، مدیریت شده و نتیجه گرا کار خواهد کرد. البته با آمدن ترامپ، ماه عسل برخی مارمولک ها نیز تمام خواهد شد.
حسینی مدنی-
خبرگزاری جمهور