جهان با تروریزم پاکستانی چه می‌کند؟

اشرف غنی؛ رئیس جمهوری در دیدار با اعضای شورای امنیت سازمان ملل در کابل خواستار افزایش فشارها بر پاکستان شد.
آقای غنی "شواهدی" را از "آموزش و تمویل گروه‌های تروریستی به شمول گروه داعش در خارج از افغانستان" در اختیار این هیأت قرار داده است.
او در مناسبات منطقه‌ای از کشورهای آسیای میانه، روسیه، چین و ایران نام برده و گفته که افغانستان در بخش روابط اقتصادی با این کشورها دستاوردهای خوبی داشته؛ اما تلاش‌ها برای بهبود روابط با پاکستان در همکاری‌های منطقه‌ای "نتیجه‌ای در قبال نداشته است".

نیکی هیلی؛ نماینده امریکا در سازمان ملل در این دیدار بر اهمیت امنیت و ثبات در افغانستان و منطقه تاکید کرده و خواستار "اصلاحات و توسعه واقعی" در افغانستان شده است.

علیرغم آنچه در دیدار رهبران سیاسی افغانستان با اعضای هیأت بلندپایه شورای امنیت سازمان ملل متحد در باره پاکستان، گفته شده، هنوز مشخص نیست که تلاش افغانستان در زمینه اقناع این هیأت در باره میزان دخالت پاکستان در امور داخلی افغانستان، تا چه اندازه ثمربخش و مؤثر بوده است.

به بیان دیگر، اطمینانی وجود ندارد که رهبران افغانستان توانسته باشند از این فرصت استثنایی و بی سابقه در جهت جلب حمایت قاطع شورای امنیت در محکومیت و تنبیه و مجازات دولت پاکستان به عنوان یک رژيم حامی تروریزم، استفاده مؤثر ببرند؛ زیرا تجربه نشان داده است که دیپلماسی ضعیف و بی ریشه و فاقد آینده نگری و عاقبت اندیشی رهبران افغانستان در کمتر از دو دهه گذشته، فرصت های طلایی پرشماری را هدر داده و هزینه های سنگینی را بر دوش مردم افغانستان و آینده این کشور، بار کرده است.

با این وجود، اعضای هیأت اعزامی شورای امنیت در کابل، دست کم این مهم را باید درک کنند که تکاپوی افغانستان برای محکوم و مقصر نشان دادن پاکستان در بحران های جاری در این کشور، هزینه سنگینی برای دولت و مردم افغانستان دارد.

اینکه شورای امنیت همچنان تابع و تحت تأثیر منافع پایدار، اهداف هژمونیک و سیاست های سلطه گرانه قدرت های بزرگ، رفتار کند و در این مورد خاص، تا زمانی که روابط امریکا با پاکستان، به حالت عادی بازنگشته است، تظاهر به اتخاذ رویکردها و مواضع ضد پاکستانی کند و با ادعاهای افغانستان در این زمینه، همراهی و همدلی نشان دهد؛ اما پس از آن، وقتی وضعیت به حالت عادی بازگشت و امریکا بار دیگر، سلطه خود را بر پاکستان، تضمین کرد، افغانستان همچنان تنها بماند، چیزی نیست که به حل معضل کنونی افغانستان، کمک کند.

بحران دیرپای افغانستان، ریشه در ده ها سال سیاست نفاق آلود و ریاکارانه قدرت های جهانی و سازمان های بین المللی در برابر پاکستان دارد.

بنابراین، نخستین انتظار از اعضای شورای امنیت سازمان ملل متحد این است که ابتدا رفتار و رویکرد خود را در قبال این مسأله روشن کنند و فارغ از سلطه و نفوذ قدرت های بزرگ، حق مشروع افغانستان به عنوان عضو رسمی سازمان ملل را در رسیدگی و دادخواهی به مطالباتش در زمینه مصونیت از تجاوز کشورهای دیگر، به رسمیت بشناسند و به مسؤولیت های محرز خود در این حوزه، عمل کنند.

اگر همین یک اتفاق در جریان دیدار بی سابقه اخیر اعضای شورای امنیت از افغانستان بیفتد، بی تردید، گره کور بحران های مهیب و مرگبار افغانستان، دست کم در ابعاد خارجی و منطقه ای باز خواهد شد و تروریزم پاکستانی به عنوان عاملی خطرناک در برابر صلح و ثبات و امنیت بین المللی، به مثابه یک معضل فراگیر و بالفعل جهانی، تهدیدانگاری شده و رهیافت های زودبازده و عملی برای مقابله با آن روی دست گرفته خواهد شد.

قرار است طی چند روز آینده، شورای امنیت سازمان ملل متحد، نشستی ویژه را با موضوع افغانستان برگزار کند. در آن نشست، نتایج، توابع و پیامدهای سفر اخیر نمایندگان این شورا به افغانستان، مشخص شده و موضع جهان در قبال تروریزم پاکستانی نیز روشن خواهد گشت؛ اینکه بازی موش و گربه پاکستان و امریکا زیر نام تروریزم و مبارزه با تروریزم، همچنان در زمین افغانستان، ادامه می یابد و از مردم این کشور، قربانی می گیرد یا نه این بار، جهان یکبار برای همیشه، رژيم حامی تروریزم اسلام آباد را به سختی توبیخ و مجازات خواهد کرد.

با این حال، حتی اگر این اتفاق نیز بیفتد، بسیار خوشبینانه خواهد بود اگر تصور کنیم که همه مشکلات و بحران های افغانستان، یکشبه پایان می یابند؛ زیرا بسیاری از بحران ها ریشه در عوامل نیرومند داخلی دارند؛ چیزی که به تعبیر نیکی هیلی، تنها با ایجاد "اصلاحات و توسعه واقعی" نه دروغین و قومی، قابل حل خواهد بود.

عبدالمتین فرهمند- خبرگزاری جمهور